Τι είναι η πραγματικότητα;
Καμπαλά και η αντίληψη της πραγματικότητας

Στην επιστήμη της Καμπαλά, μελετάμε τι πρέπει να κάνουμε για να εισέρθουμε σε μια κριμένη δομή: πνευματικότητα. Μελετούμε πως να αναδυθούμε πέρα από τον κόσμο μας, στο πεδίο που τον κυβερνάει.

Αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο μέσα από εμάς. Οι πέντε αισθήσεις μας λαμβάνουν ένα εξωτερικό ερέθισμα και το περνάνε στο μυαλό, όπου επεξεργάζεται και μορφοποιεί την εικόνα του κόσμου. Δεν αντιλαμβανόμαστε κάτι έξω από αυτή την εικόνα.

Ο κόσμος που “ξέρουμε“ είναι η αντίδρασή μας σέ εξωτερικές συγκρούσεις. Ο κόσμος “ο ίδιος” είναι άγνωστος. Για παράδειγμα, αν το τύμπανο του αυτιού μου έχει πάθει ζημιά δεν θα ακούω κάτι και ο ήχος δεν υπάρχει για εμένα. Τον λαμβάνω μόνο στο σημείο στο οποίο είμαι συντονισμένος με αυτόν.

Η αντίληψή μας για τον κόσμο είναι εντελώς υποκειμενική, δεν λέει τίποτα για το τί συμβαίνει έξω από εμάς. Καταλαβαίνουμε τις αντιδράσεις μας με βάση κάτι που υποθετικά ξετυλίγεται έξω από εμάς, αλλά, συμβαίνει κάτι στα αλήθεια έξω από εμάς;

Πολλές θεωρίες το συζητούν αυτό. Η θεωρία του Νεύτωνα δηλώνει ότι υπάρχει μια αντικειμενική πραγματικότητα, ότι ο κόσμος είναι αυτό που βλέπουμε και ότι υπάρχει ανεξάρτητα από την δική μας ύπαρξη. Ο Αϊνστάιν αργότερα θεώρησε ότι η αντίληψη της πραγματικότητας εξαρτάτε από την σχέση μεταξύ της ταχύτητας του θεατή και την ταχύτητα αυτού που παρατηρείτε. Με άλλα λόγια, αλλάζοντας την ταχύτητά μας σε σχέση με ένα αντικείμενο, το παρατηρούμε εντελώς διαφορετικά: ο χώρος διαστρεβλώνεται, συμπιέζεται, διαστέλλεται και η ώρα αλλάζει.

Άλλες θεωρίες όπως ο νόμος της αβεβαιότητας του Χάιζενμπεργκ, προτείνει αλληλοπάθεια μεταξύ του ατόμου και του κόσμου. Με άλλες λέξεις η αντίληψη του κόσμου είναι το αποτέλεσμα της επιρροής μου στον κόσμο και της επιρροής του κόσμου σε εμένα.

Η επιστήμη της Καμπαλά εξηγεί ότι δεν υπάρχει πραγματικότητα που μπορούμε να αντιληφθούμε έξω από εμάς. Δεν επηρεάζουμε τίποτα έξω από εμάς για τον λόγο ότι δεν αντιλαμβανόμαστε τίποτα έξω από εμάς. Έξω από εμάς είναι μόνο το σταθερό ανώτερο φως. Όλος ο κόσμος είναι μέσα μας και νιώθουμε ότι επηρεαζόμαστε απ’ έξω γιατί είμαστε δημιουργημένοι με αυτό τον τρόπο.

Αν βγούμε από τον κόσμο μας, αρχίζουμε να βλέπουμε πώς το ανώτερο φως γεννά συνεχώς νέες εικόνες για τον κόσμο μέσα μας. Όλος ο κόσμος μετά γίνεται μικρός και περιορισμένος. Βλέπουμε πως το ανώτερο φως καθορίζει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τους εαυτούς μας και το περιβάλλον, τελικά ξεκινούμε να ελέγχουμε την διαδικασία.

Η επιστήμη της Καμπαλά μας δίνει αυτή την ικανότητα. Ξεκινούμε να καταλαβαίνουμε ότι ο λόγος για τις περιορισμένες ικανότητές μας βρίσκεται μέσα μας. Αν ισοφαρίσουμε τα εσωτερικά μας χαρακτηριστικά με τα χαρακτηριστικά του ανώτερου φωτός, θα φτάσουμε το επίπεδο της τελειότητας και της αιωνιότητας πού ονομάζεται “ο κόσμος του άπειρου” - ατελείωτη ζωή και απόλυτη εκπλήρωση.

Όλα αυτά εξαρτούνται αποκλειστικά από το να αλλάξουμε τις εσωτερικές μας ποιότητες. Για αυτό η επιστήμη της Καμπαλά στοχεύει στο να μας δείχνει ότι αλλάζοντας τους εαυτούς μας (και κάνοντας το γρήγορα, μέσα σε μια ζωή) ξεκινάμε να υπερβαίνουμε αυτή την γήινη ύπαρξή μας. Τα σώματά μας μένουν εδώ και προχωράμε με την καθημερινότητα μας, την οικογένεια μας, τα παιδιά μας, τον κόσμο και την κοινωνία. Αλλά λαμβάνουμε κάτι επιπλέον πέρα από αυτά – την Ανώτερη Πραγματικότητα – όπου ζούμε μέσα στο θεϊκό αισθητήριο όργανο.