Pananampalataya at Kasiyahan

Pananampalataya at Kasiyahan

Aklat na Shamati: Sanaysay #206
Aking narinig sa taon 1938

Ang tao ay hindi kailanman magtanong tungkol sa kasiyahan, “Ano ang layunin sa kasiyahang ito?” Kapag kahit ang pinakamaliit na isip tungkol sa layunin nito ay lumilitaw sa kanyang isipan, ito ay tanda na ito ay hindi tunay na kasiyahan. Ito ay dahil ang kasiyahan ay pumupuno sa lahat ng mga lugar na walang laman, at pagkatapos siyempre wala nang bakanteng lugar sa isipan na magtanong tungkol sa layunin nito. At kung ang tao ay talagang magtanong tungkol sa layunin nito, ito ay tanda na ang kasiyahan ay hindi ganap, dahil hindi napuno nito ang lahat na mga lugar.

At gaya din nito ang pananampalataya. Ang pananampalataya ay dapat pumuno sa lahat ng lugar ng pag-alam. Kaya, dapat nating isaisip gaano ito kapareho, kung nagkaroon tayo ng kaalaman, at sa lawak na iyon dapat mayroong pananampalataya.