SINO ANG PINAYAGANG MAG-ARAL?
Lahat ng tao, walang pagtingin sa kasarian, lahi, relihiyon at
bansang kinabibilangan ay pinayagang mag-aral ng kaalaman ng
Kabala. Sa dahilang iyon, palaging sinubukan ng mga Kabalista na
ikalat ang kaalaman sa Israel at sa mundo, dalhin ang
posibilidad na ito sa kaalaman ng lahat. Ito ay totoong-totoo
lalo na sa mga kaluluwang may gulang na sa pag-aaral ng kaalaman
ng Kabala. Sa pamamagitan ng pag-aaral maitama nila ang kanilang
mga sarili at maabot ang layunin ng Likha. Ang mga iba na hindi
pa nakadama ng pangangailangan sa pag-aaral ng Kabala ay dapat
na magkaroon ng kamalayan sa sistemang ito kung mayroon silang
gustong pag-aralan ito sa bandang huli. Ito ay nagpahintulot sa
kanila na bilis-bilisan nila ang kanilang pag-unlad patungo sa
anyong pag-aayos.
Kung basahin natin ang Talmud Eser Sefirot (The Study of the Ten Sefirot), isa sa mga pangunahing gawa ng Kabala, na isinulat ni Baal HaSulam sa dating siglo, makikita natin mula mismo sa pangunahing pahina, ipinahayag ni Rabbi Yehuda Ashlag (Baal HaSulam) na ang bawat isa ay pwede at kailangang mag-aral ng Kabala.Ito ay ganap na kailangan para sa mga taong mayroong nag-iisang nakakapasong tanong sa kanilang mga puso: " Ano ang kahulugan ng aking buhay?"
Kahit na ang kaalaman ng Kabala ay napakalawak at hindi maliwanag na siyensya, binuksan ni Rabbi Yehuda Ashlag ang kanyang aklat sa payak, makataong tanong, tanong na kilala nating lahat. Ang mga taong hindi kontento sa mga kasagutan ay makahanap ng kasagutan sa kaalaman ng Kabala, at doon lang. Wala ng ibang paraan! Ang taong hindi nagtatanong, "Ano ang kahulugan ng aking buhay?" ay hindi makikinabang sa kaalaman ng Kabala.
Ang ating hangarin at masidhing damdamin para sa espiritwalidad, at ang ating paghahanap sa kahulugan ng ating buhay ay bukod-tanging mga patunay sa ating kahandaan sa pag-aaral ng kaalaman ng Kabala. Karagdagan, sinagot ni Rav Avraham Yitshak HaCohen Kook ang tanong kung sino ang makapag-aral ng Kabala sa mga payak na salita: "Kahit sino na may nais nito."
Ang tanging kinakailangan ay bumasa sa tamang mga aklat at ang magkaroon ng tunay na hangarin sa espiritwalidad. Iyon lang, ang Ohr (salitang Hebrew ng liwanag) ay matamo lamang kung may pangangailangan ng hangarin sa pagwawasto. Ang talino ng tao ay kikilos na parang tulong para isagawa ang ating mga hangaring makasarili. Kung subukan nating intindihin ang Torah sa pamamagitan lamang ng ating talino, mangyari ay mapaghulo natin ang siyensya nito, hindi ang Ohr.
Kaya, ang mga taong nag-aaral lamang tungkol sa mga praktikong batas ng Torah at isinasagawa ang mga iyon na parang makina na walang pagwawasto sa kanilang mga puso, ay tinatawag na mga Hentiles. Mayroon silang kaalaman, pero hindi ang Ohr. Ang Torah ay Ohr ng Lumikha na pumasok sa naisaayos na Kli (salitang Hebrew ng sisidlan), samantalang ang kaalaman ay kasanayan ng anumang naisulat, saanman at kailanman. Ang tao ay maaring may kasanayan sa kabuuhan ng Torah, alam na alam ang kabuuhan ng Talmud, pero wala pa ring tunay na kakayahang espiritwal.
Ang kamanghamanghang ito ay nanatili din sa Kabala: ang tao ay maaring may kasanayan sa lahat ng mga teksto ng Kabala at bihasa sa teksto tulad ng propesor sa unibersidad, pero iyon ay hindi nangunguhulugan na lahat ng kanyang mga hangarin ay naisawasto, o ang pagkamakasarili ay napalitan na ng pagkamapagbigay.
Iyon ang tunay na layunin ng ating Likha at ang layunin ng pagbibigay ng Torah. Kung mag-aral tayo at isagawa ang pagsubok kung tayo ay mag-aaral, mawawasto natin ang ating pagkatao. Sa gayon lamang matuturing natin na tayo ay nag-aaral ng Torah. Pero kung mag-aaral tayo para lamang matamo ang kaalaman, ito ang lahat na inaakala natin na ating ginagawa.
Kaya, ang tunay na guro ay hindi humihingi ng kasanayan mula sa kanyang mga estudyante. Sa kabaligtaran, gusto niyang makita ang kanilang mga pag-aalinlangan, kanilang mga kahinaan, ang kanilang paghuhulong kakulangan ng pag-iintindi, at ang kanilang pag-aasa sa Lumikha. Ang mga palatandaang ito ay nagpapatunay ng simula ng paglalakad ng pagpapantay sa mga Lalong Mataas na Lakas.
Kung ang mga bagong estudyante ay naging mapagmataas sa kanilang kaalaman at nagpapakita ng kanilang kabuuan ng loob at tiwala sa sarili, ito ay dahil sa kung mas marami na silang nalalaman, sila ay naging mas sanay katulad ng ibang kaalaman. Subalit ang kaalaman ng Kabala, hindi katulad ng ibang pag-aaral, at kontra sa panghuhulo ay hindi pinaunlad ang kaalaman ng isang tao kundi ang pakiramdam na kakulangan nito.
Kaya kailangang tanungin natin, bakit sa gayon, ay inu-obliga ng mga Kabalista ang bawat tao na manaliksik sa kaalaman ng Kabala? Talaga ngang mayroong kabigatan ang bagay dito, karapat-dapat na ihayag na mayroong dakila, lubhang mahalagang lunas, para sa mga nanaliksik ng kaalaman ng Kabala. Bagamat hindi nila maintindihan kung ano ang kanilang pinag-aralan, sa pamamagitan ng kanilang pagnanais at dakilang hangaring intindihin kung ano ang kanilang pinag-aaralan, pinupukaw nila sa kanilang mga sarili ang mga Ohr na pumaligid sa kanilang mga kaluluwa.
Ito ay nangunguhulugang ang bawat tao mula sa Israel ay ginagarantiyahan ng sukdulang pagtatamo sa lahat na mga kahanga-hangang pagtatamo na pinasiya ng Panginoon sa Isip ng Likha, na ibigay sa bawat isa na nilikha. Pero ang taong hindi nakaabot nito sa buhay na ito ay maaabot niya ito sa susunod na buhay at sa susunod pa, hanggang sa matapos niya kung ano ang paunang inisip ng Panginoon.
At habang hindi pa maabot ng tao ang kasakdalan, ang mga Ohr na ito, na nakaukol na dumating sa kanya ay tinaguriang Ohr Makif (salitang Hebrew ng liwanag na nakapaligid). Ibig sabihin na ang mga liwanag na ito ay nakahanda para sa kanya, hinihintay ang kanyang pagtatamo ng mga sisidlang pagtanggap. Sa gayon ang mga Liwanag na ito ay maibihis sa loob ng mga sisidlang may kakayahan.
Sa ganitong paraan, kahit na wala ang mga sisidlan, kung tayo ay nananaliksik sa kaalaman, binabanggit ang mga pangalan ng mga Ohr at ng mga Kli na may kaugnayan sa ating mga kaluluwa, agad-agad nililiwanagan tayo sa tindi na maaasahan. Subalit nililiwanagan tayo na walang pagbibihis sa loob ng ating mga kaluluwa, dahil wala tayong mga sisidlang kinakailangan para matanggap sila. Siya nga, ang pagliliwanag na matanggap natin na paulit-ulit sa panahon ng ating pag-aaral, kumabig sa atin ng biyaya mula sa Itaas, kinalooban tayo ng kasaganaan ng kabanalan at kadalisayan, ubod na magsulong sa atin patungong kasakdalan.
Kung iyon ang pangyayari, paano natin kilalanin ang gurong espiritwal sa ating henerasyon? Ang gurong espiritwal ay maaaring sanay sa maraming mga larangan - siyensya, mga batas ng relihiyon at kostumbre, edukasyon, at marami pa.
Subalit, hindi sapat na malaman kung ano ang naisulat ng mga aklat ng Kabala para maging giyang espiritwal. Ang taong iyon ay maaaring makaintindi ng kaalaman, at ang ating mga taong paham ay nagbabala sa atin: "Kaalaman ng mga Hentil, maniwala, Torah (Liwanag) ng mga Hentil, huwag maniwala."
Ang salitang "hentil" ay hindi tumutukoy sa mga hindi-Hudeyo, kundi sa mga taong makasarili na gayun pa man ay maisasaayos. Ang taong iyon ay maaaring nagpakita ng kahanga-hangang kaalaman ng Kabala at magyabang tungkol dito sa harap ng kanyang mga estudyante, nagpakita ng kaalaman na mayrong tumpak na pagbabanggit galing sa mga teksto, at marami pa.
Itong pagpakita ng kaalaman ay maaring sa simula ay magdala ng mga baguhan na maisa-alang-alang ang gurong ito na taong espiritwal. Ito'y dahil sa ang mga baguhang estudyante ay maaaring hindi makakita kung ano ang espiritwalidad at kung wala ito walang paraan na masusuri ang kanyang pagkawala o pagkakaroon nito ninuman. Ang baguhan ay dadaan sa gayong pangunahing pagbabago sa simula ng paglalakbay na mahirap maunawaan kung ano ang nangyari sa loob, mahigit kumulang ang tantyahing wasto ang ibang tao.
Ang baguhang estudyante ay walang alam kahit may kaugnayan sa naisulat na Torah, at maaring kukuha ng kahit sinong tao para gawing dakilang guro. Subalit, mayrong pangunahing kaibahan sa pagitan ng Kabalista at ng taong bihasa sa Torah: sa Kabala, ang guro ay higit pa sa isang rabbi, siya ay giyang espiritwal. Ang ibig sabihin ng salitang Hebreo "Rabbi" ay "dakila." Ang guro at ang estudyante ay sabay-sabay na makaranas ng daang espiritwal.
Ang layunin ng guro ay hindi na ang kanyang mga estudyante ay matakot at respetuhin siya; sa kabaligtaran, gusto niyang sila ay mag-aral sa pamamaraang pagyamanin nila ang takot, respeto at pag-ibig para sa Lumikha; gusto niyang ilagay sila harap-harapan sa Kanyang lakas. Gusto niyang turuan sila kung paano deretsong bumaling sa Lumikha. Ang mga taong dumaraan sa mga pagbabagong espiritwal ay makadama sa saang punto ng pakiramdam na karumal-dumal, kahinaan, pagkamakasarili, at kasamaan ng kanilang mga sariling hangarin.
Pagkatapos nating maranasan ang mga damdaming ito, hindi na natin maaring makayanan ang pagiging mapagmataas sa ating mga sarili, dahil simula na nating makita na ang lahat ng bagay na ating matanggap ay galing sa Lumikha. Iyon ang dahilan kung bakit ang guro ng Kabala ay taong mapagkumbaba na namumuhay sa pang-araw-araw na buhay tulad sa bawat isa sa atin, hindi taong paham na nalalagot mula sa mundong ito.
Iyon ang dahilan kung bakit wala alin man sa dalawa, sa guro ng Kabala o sa kanyang mga estudyante, ay mapagmataas; hindi nila pinipilit ang kanilang mga pananaw sa iba, ni hindi man sila mangaral. Ang layunin ng rabbi ay ang ibaling ang estudyante patungo sa Lumikha sa bawat bagay, hindi patungo sa kanyang sarili. Sa lahat ng ibang mga pamamaraan, kahit na sila ay nagpanggap na mga Kabalista, ang mga estudyante ay simulang mangingimi para sa guro, hindi para sa Lumikha.
Ang kaalaman ng Kabala ay ang pinakapraktikong siyensya ng lahat. Lahat ng bagay ay napapailalim sa pagsusubok ng estudyante. Iyon ang dahilan kung bakit ang Kabalistang giyang espiritwal ay tagasanay na gumagawa kaagapay ng kanyang estudyante. Kahit hindi dama ng estudyante, ang rabbi ay palaging tumutulong sa kanya at nangangasiwa sa kanya.
Ang mga taong dumadalo sa mga leksyon ay unti-unti makadama na wala silang maintindihan anuman. Iyon ay pagtatamo na ng pinakabalangkas ng katotohanan. Binigyan siya ng Lumikha ng ganoong pakiramdam dahil gusto Niyang dalhil sila malapit sa Kanya. Kung ang Lumikha ay walang gustong ang tao ay malapit sa Kanya, bibigyan Niya ito ng kasiyahan sa buhay, sa kanyang pamilya, at sa kanyang trabaho. Sa totoo, posible lamang ang pagsulong sa pamamagitan ng walang katapusang pakiramdam ng walang kasiyahan.
Ang karunungang nauukol sa Kabala ay walang bisa bago ito papasok sa puso, sa emosyon. Maaari tayong mag-aral ng kahit anong siyensya sa mundo na walang pagbabago sa ating mga katangian, walang nag-iisang siyensya na nangangailangan ng mga siyentipiko na baguhin ang kanilang mga pananaw, at ayusin ang kanilang mga sarili. Ito ay sapagkat ang lahat ng mga siyensya ay umiikot sa pag-iipon ng karunungan tungkol sa gilid ng ating mundo, kahit na simulang nalaman ng siyensya ang tungkol sa dependensya sa pagitan ng mga resulta ng eksperimento at ng siyentipikong may hawak nito. Sa darating na panahon, madiskubre ng mga siyentipiko na ang tunay na karunungan ay maaari lamang matamo kung mapagpantay ng mananaliksik ang kanyang sariling mga katangian sa katangian ng kanyang paksa na pinag-aralan.
Binigyan tayong lahat ng maraming mga pagkakataon para simulan ang ating pagsulong sa wastong direksyon. Mahalagang makilala nila at hindi mawalan ng kahit ano na binigay sa atin ng ating Lumikha. Kailangang magpunyagi tayo para sa Kanya lamang at subukang makita ang Kanyang patnubay sa lahat ng bagay na nangyayari sa atin, sa lahat ng mga pag-iisip na dumarating sa ating isip.
Isinulat ng pinakadakilang mga Kabalista kung paano dapat ang tao sumulong sa mundong espiritwal. Ang Lumikha ay nagbigay sa atin sobra ng ating kinakailangan para sumulong, kailangan tayong maging mapagsalamat sa Kanya at sa mga Kabalista na nagbigay sa atin ng lahat na ito.
Ang mga gurong nag-abot sa atin ng hangarin ng Lumikha at ng layunin ng Kanyang patnubay ay nasa gayong tayog ng antas na espiritwal, iyon ay sa ibayo ng ating imahinasyon, mas lalo na bago natin maabot kahit ang una at pinakamababang mga antas na espiritwal.
Ang dakilang mga Kabalista ay nakatuklas ng mga salitang espesyal para mailarawan ang mga pagpapatakbo ng Lumikha para sa atin; sila ay nagbihis ng Kanyang liwanag at ng Kanyang mga gawa sa mga salita at mga kataga. Ang mga Kabalista ay sumulat sa antas na maari nating maintindihan sa simula ng ating mga paglalakbay, upang sa susunod, sa pamamagitan ng ating mahirap na trabaho at pananaliksik sa teksto, maaari nating madama ng lubusan at buong-buo ang Kanyang liwanag.
Kung basahin natin ang Talmud Eser Sefirot (The Study of the Ten Sefirot), isa sa mga pangunahing gawa ng Kabala, na isinulat ni Baal HaSulam sa dating siglo, makikita natin mula mismo sa pangunahing pahina, ipinahayag ni Rabbi Yehuda Ashlag (Baal HaSulam) na ang bawat isa ay pwede at kailangang mag-aral ng Kabala.Ito ay ganap na kailangan para sa mga taong mayroong nag-iisang nakakapasong tanong sa kanilang mga puso: " Ano ang kahulugan ng aking buhay?"
Kahit na ang kaalaman ng Kabala ay napakalawak at hindi maliwanag na siyensya, binuksan ni Rabbi Yehuda Ashlag ang kanyang aklat sa payak, makataong tanong, tanong na kilala nating lahat. Ang mga taong hindi kontento sa mga kasagutan ay makahanap ng kasagutan sa kaalaman ng Kabala, at doon lang. Wala ng ibang paraan! Ang taong hindi nagtatanong, "Ano ang kahulugan ng aking buhay?" ay hindi makikinabang sa kaalaman ng Kabala.
MGA NAKARAANG PAGBABAWAL
Sa nakaraan, ang lalaking hindi pa nagsasampung taon at walang asawa, at mga babae, ay pinagbawalang mag-aral ng Kabala. Kundi kay Ari na siyang nagpasiya na mula sa kanyang henerasyon pasulong, pinayagan na ang lahat ng mga lalaki, mga babae at mga bata na mag-aral ng Kabala kung sila ay inuudyok ng hangarin para sa espiritwalidad, nagpapatunay ng kagulangan ng kanilang mga kaluluwa.Ang ating hangarin at masidhing damdamin para sa espiritwalidad, at ang ating paghahanap sa kahulugan ng ating buhay ay bukod-tanging mga patunay sa ating kahandaan sa pag-aaral ng kaalaman ng Kabala. Karagdagan, sinagot ni Rav Avraham Yitshak HaCohen Kook ang tanong kung sino ang makapag-aral ng Kabala sa mga payak na salita: "Kahit sino na may nais nito."
DATING KAALAMAN
Walang pangangailangan ng dating kaalaman para makapag-aral ng Kabala. Ito ay siyensya na nauugnay sa pakikitungo ng isang tao sa Lumikha. Kung madama ang pangangailangan sa pag-aaral ng Lalong Mataas na Mundo, ang kaalaman na natamo sa mundong ito ay may kakaunting tulong lamang. Ang mga estudyante ay nagnanais na maintindihan ang mga batas ng Lalong Mataas na Mundo, hindi ang mga batas sa mundong ito. Kaya, ang mga taong iyon ay di kailangang lumuhog o kondisyong nauuna na mga natatanging kursong kailangan sa hindi pa sila magsimula sa kanilang pag-aaral.Ang tanging kinakailangan ay bumasa sa tamang mga aklat at ang magkaroon ng tunay na hangarin sa espiritwalidad. Iyon lang, ang Ohr (salitang Hebrew ng liwanag) ay matamo lamang kung may pangangailangan ng hangarin sa pagwawasto. Ang talino ng tao ay kikilos na parang tulong para isagawa ang ating mga hangaring makasarili. Kung subukan nating intindihin ang Torah sa pamamagitan lamang ng ating talino, mangyari ay mapaghulo natin ang siyensya nito, hindi ang Ohr.
Kaya, ang mga taong nag-aaral lamang tungkol sa mga praktikong batas ng Torah at isinasagawa ang mga iyon na parang makina na walang pagwawasto sa kanilang mga puso, ay tinatawag na mga Hentiles. Mayroon silang kaalaman, pero hindi ang Ohr. Ang Torah ay Ohr ng Lumikha na pumasok sa naisaayos na Kli (salitang Hebrew ng sisidlan), samantalang ang kaalaman ay kasanayan ng anumang naisulat, saanman at kailanman. Ang tao ay maaring may kasanayan sa kabuuhan ng Torah, alam na alam ang kabuuhan ng Talmud, pero wala pa ring tunay na kakayahang espiritwal.
Ang kamanghamanghang ito ay nanatili din sa Kabala: ang tao ay maaring may kasanayan sa lahat ng mga teksto ng Kabala at bihasa sa teksto tulad ng propesor sa unibersidad, pero iyon ay hindi nangunguhulugan na lahat ng kanyang mga hangarin ay naisawasto, o ang pagkamakasarili ay napalitan na ng pagkamapagbigay.
Iyon ang tunay na layunin ng ating Likha at ang layunin ng pagbibigay ng Torah. Kung mag-aral tayo at isagawa ang pagsubok kung tayo ay mag-aaral, mawawasto natin ang ating pagkatao. Sa gayon lamang matuturing natin na tayo ay nag-aaral ng Torah. Pero kung mag-aaral tayo para lamang matamo ang kaalaman, ito ang lahat na inaakala natin na ating ginagawa.
Kaya, ang tunay na guro ay hindi humihingi ng kasanayan mula sa kanyang mga estudyante. Sa kabaligtaran, gusto niyang makita ang kanilang mga pag-aalinlangan, kanilang mga kahinaan, ang kanilang paghuhulong kakulangan ng pag-iintindi, at ang kanilang pag-aasa sa Lumikha. Ang mga palatandaang ito ay nagpapatunay ng simula ng paglalakad ng pagpapantay sa mga Lalong Mataas na Lakas.
Kung ang mga bagong estudyante ay naging mapagmataas sa kanilang kaalaman at nagpapakita ng kanilang kabuuan ng loob at tiwala sa sarili, ito ay dahil sa kung mas marami na silang nalalaman, sila ay naging mas sanay katulad ng ibang kaalaman. Subalit ang kaalaman ng Kabala, hindi katulad ng ibang pag-aaral, at kontra sa panghuhulo ay hindi pinaunlad ang kaalaman ng isang tao kundi ang pakiramdam na kakulangan nito.
SA PANAHON NG PAG-AARAL
Baal HaSulam, sa Introduction to Talmud Eser Sefirot (item 155) ay sumulat:Kaya kailangang tanungin natin, bakit sa gayon, ay inu-obliga ng mga Kabalista ang bawat tao na manaliksik sa kaalaman ng Kabala? Talaga ngang mayroong kabigatan ang bagay dito, karapat-dapat na ihayag na mayroong dakila, lubhang mahalagang lunas, para sa mga nanaliksik ng kaalaman ng Kabala. Bagamat hindi nila maintindihan kung ano ang kanilang pinag-aralan, sa pamamagitan ng kanilang pagnanais at dakilang hangaring intindihin kung ano ang kanilang pinag-aaralan, pinupukaw nila sa kanilang mga sarili ang mga Ohr na pumaligid sa kanilang mga kaluluwa.
Ito ay nangunguhulugang ang bawat tao mula sa Israel ay ginagarantiyahan ng sukdulang pagtatamo sa lahat na mga kahanga-hangang pagtatamo na pinasiya ng Panginoon sa Isip ng Likha, na ibigay sa bawat isa na nilikha. Pero ang taong hindi nakaabot nito sa buhay na ito ay maaabot niya ito sa susunod na buhay at sa susunod pa, hanggang sa matapos niya kung ano ang paunang inisip ng Panginoon.
At habang hindi pa maabot ng tao ang kasakdalan, ang mga Ohr na ito, na nakaukol na dumating sa kanya ay tinaguriang Ohr Makif (salitang Hebrew ng liwanag na nakapaligid). Ibig sabihin na ang mga liwanag na ito ay nakahanda para sa kanya, hinihintay ang kanyang pagtatamo ng mga sisidlang pagtanggap. Sa gayon ang mga Liwanag na ito ay maibihis sa loob ng mga sisidlang may kakayahan.
Sa ganitong paraan, kahit na wala ang mga sisidlan, kung tayo ay nananaliksik sa kaalaman, binabanggit ang mga pangalan ng mga Ohr at ng mga Kli na may kaugnayan sa ating mga kaluluwa, agad-agad nililiwanagan tayo sa tindi na maaasahan. Subalit nililiwanagan tayo na walang pagbibihis sa loob ng ating mga kaluluwa, dahil wala tayong mga sisidlang kinakailangan para matanggap sila. Siya nga, ang pagliliwanag na matanggap natin na paulit-ulit sa panahon ng ating pag-aaral, kumabig sa atin ng biyaya mula sa Itaas, kinalooban tayo ng kasaganaan ng kabanalan at kadalisayan, ubod na magsulong sa atin patungong kasakdalan.
ANG GIYANG ESPIRITWAL
Mahirap kilalanin ang tunay na gurong espiritwal mula sa isang mapagkunwari. Sa mga araw na ito, ang lahat ay gusto ng mumurahin at maginhawang katuwaan, mabilisang mga kasagutan, at mabilisang mga kalutasan. Ang mga tao ay maaaring akayin sa mali sa mga malinaw at kapani-paniwalang mananalita at makaligtaan ang mga katangian ng patnubay espiritwal na sa ugali ay hindi mapagparangalan.Kung iyon ang pangyayari, paano natin kilalanin ang gurong espiritwal sa ating henerasyon? Ang gurong espiritwal ay maaaring sanay sa maraming mga larangan - siyensya, mga batas ng relihiyon at kostumbre, edukasyon, at marami pa.
Subalit, hindi sapat na malaman kung ano ang naisulat ng mga aklat ng Kabala para maging giyang espiritwal. Ang taong iyon ay maaaring makaintindi ng kaalaman, at ang ating mga taong paham ay nagbabala sa atin: "Kaalaman ng mga Hentil, maniwala, Torah (Liwanag) ng mga Hentil, huwag maniwala."
Ang salitang "hentil" ay hindi tumutukoy sa mga hindi-Hudeyo, kundi sa mga taong makasarili na gayun pa man ay maisasaayos. Ang taong iyon ay maaaring nagpakita ng kahanga-hangang kaalaman ng Kabala at magyabang tungkol dito sa harap ng kanyang mga estudyante, nagpakita ng kaalaman na mayrong tumpak na pagbabanggit galing sa mga teksto, at marami pa.
Itong pagpakita ng kaalaman ay maaring sa simula ay magdala ng mga baguhan na maisa-alang-alang ang gurong ito na taong espiritwal. Ito'y dahil sa ang mga baguhang estudyante ay maaaring hindi makakita kung ano ang espiritwalidad at kung wala ito walang paraan na masusuri ang kanyang pagkawala o pagkakaroon nito ninuman. Ang baguhan ay dadaan sa gayong pangunahing pagbabago sa simula ng paglalakbay na mahirap maunawaan kung ano ang nangyari sa loob, mahigit kumulang ang tantyahing wasto ang ibang tao.
Ang baguhang estudyante ay walang alam kahit may kaugnayan sa naisulat na Torah, at maaring kukuha ng kahit sinong tao para gawing dakilang guro. Subalit, mayrong pangunahing kaibahan sa pagitan ng Kabalista at ng taong bihasa sa Torah: sa Kabala, ang guro ay higit pa sa isang rabbi, siya ay giyang espiritwal. Ang ibig sabihin ng salitang Hebreo "Rabbi" ay "dakila." Ang guro at ang estudyante ay sabay-sabay na makaranas ng daang espiritwal.
Ang layunin ng guro ay hindi na ang kanyang mga estudyante ay matakot at respetuhin siya; sa kabaligtaran, gusto niyang sila ay mag-aral sa pamamaraang pagyamanin nila ang takot, respeto at pag-ibig para sa Lumikha; gusto niyang ilagay sila harap-harapan sa Kanyang lakas. Gusto niyang turuan sila kung paano deretsong bumaling sa Lumikha. Ang mga taong dumaraan sa mga pagbabagong espiritwal ay makadama sa saang punto ng pakiramdam na karumal-dumal, kahinaan, pagkamakasarili, at kasamaan ng kanilang mga sariling hangarin.
Pagkatapos nating maranasan ang mga damdaming ito, hindi na natin maaring makayanan ang pagiging mapagmataas sa ating mga sarili, dahil simula na nating makita na ang lahat ng bagay na ating matanggap ay galing sa Lumikha. Iyon ang dahilan kung bakit ang guro ng Kabala ay taong mapagkumbaba na namumuhay sa pang-araw-araw na buhay tulad sa bawat isa sa atin, hindi taong paham na nalalagot mula sa mundong ito.
Iyon ang dahilan kung bakit wala alin man sa dalawa, sa guro ng Kabala o sa kanyang mga estudyante, ay mapagmataas; hindi nila pinipilit ang kanilang mga pananaw sa iba, ni hindi man sila mangaral. Ang layunin ng rabbi ay ang ibaling ang estudyante patungo sa Lumikha sa bawat bagay, hindi patungo sa kanyang sarili. Sa lahat ng ibang mga pamamaraan, kahit na sila ay nagpanggap na mga Kabalista, ang mga estudyante ay simulang mangingimi para sa guro, hindi para sa Lumikha.
Ang kaalaman ng Kabala ay ang pinakapraktikong siyensya ng lahat. Lahat ng bagay ay napapailalim sa pagsusubok ng estudyante. Iyon ang dahilan kung bakit ang Kabalistang giyang espiritwal ay tagasanay na gumagawa kaagapay ng kanyang estudyante. Kahit hindi dama ng estudyante, ang rabbi ay palaging tumutulong sa kanya at nangangasiwa sa kanya.
ANG MAUTAK NA DISIPULO
Ang disipulong mautak ay taong nagnanais matuto mula sa Lumikha mismo. Pero ano ang maaari nating matutohan mula sa Lumikha? Ang nag-iisang katangian ng Lumikha ay ang Kanyang hangaring magalak ang Kanyang mga nilikha. Sa kalahatan na ang tao ay nagnanais na matamo ang tumpak na katangiang ito, ibig sabihin galakin ang Lumikha, ang tao ay karapat-dapat sa titulong "ang mautak na disipulo," ibig sabihin disipulo ng Mautak (ang Lumikha).Ang mga taong dumadalo sa mga leksyon ay unti-unti makadama na wala silang maintindihan anuman. Iyon ay pagtatamo na ng pinakabalangkas ng katotohanan. Binigyan siya ng Lumikha ng ganoong pakiramdam dahil gusto Niyang dalhil sila malapit sa Kanya. Kung ang Lumikha ay walang gustong ang tao ay malapit sa Kanya, bibigyan Niya ito ng kasiyahan sa buhay, sa kanyang pamilya, at sa kanyang trabaho. Sa totoo, posible lamang ang pagsulong sa pamamagitan ng walang katapusang pakiramdam ng walang kasiyahan.
Ang karunungang nauukol sa Kabala ay walang bisa bago ito papasok sa puso, sa emosyon. Maaari tayong mag-aral ng kahit anong siyensya sa mundo na walang pagbabago sa ating mga katangian, walang nag-iisang siyensya na nangangailangan ng mga siyentipiko na baguhin ang kanilang mga pananaw, at ayusin ang kanilang mga sarili. Ito ay sapagkat ang lahat ng mga siyensya ay umiikot sa pag-iipon ng karunungan tungkol sa gilid ng ating mundo, kahit na simulang nalaman ng siyensya ang tungkol sa dependensya sa pagitan ng mga resulta ng eksperimento at ng siyentipikong may hawak nito. Sa darating na panahon, madiskubre ng mga siyentipiko na ang tunay na karunungan ay maaari lamang matamo kung mapagpantay ng mananaliksik ang kanyang sariling mga katangian sa katangian ng kanyang paksa na pinag-aralan.
Binigyan tayong lahat ng maraming mga pagkakataon para simulan ang ating pagsulong sa wastong direksyon. Mahalagang makilala nila at hindi mawalan ng kahit ano na binigay sa atin ng ating Lumikha. Kailangang magpunyagi tayo para sa Kanya lamang at subukang makita ang Kanyang patnubay sa lahat ng bagay na nangyayari sa atin, sa lahat ng mga pag-iisip na dumarating sa ating isip.
Isinulat ng pinakadakilang mga Kabalista kung paano dapat ang tao sumulong sa mundong espiritwal. Ang Lumikha ay nagbigay sa atin sobra ng ating kinakailangan para sumulong, kailangan tayong maging mapagsalamat sa Kanya at sa mga Kabalista na nagbigay sa atin ng lahat na ito.
Ang mga gurong nag-abot sa atin ng hangarin ng Lumikha at ng layunin ng Kanyang patnubay ay nasa gayong tayog ng antas na espiritwal, iyon ay sa ibayo ng ating imahinasyon, mas lalo na bago natin maabot kahit ang una at pinakamababang mga antas na espiritwal.
Ang dakilang mga Kabalista ay nakatuklas ng mga salitang espesyal para mailarawan ang mga pagpapatakbo ng Lumikha para sa atin; sila ay nagbihis ng Kanyang liwanag at ng Kanyang mga gawa sa mga salita at mga kataga. Ang mga Kabalista ay sumulat sa antas na maari nating maintindihan sa simula ng ating mga paglalakbay, upang sa susunod, sa pamamagitan ng ating mahirap na trabaho at pananaliksik sa teksto, maaari nating madama ng lubusan at buong-buo ang Kanyang liwanag.
Kabbalah International
