عهد الهی

1. اصل انجام فرامین آفریدگار، سرآغاز راهی است برای رسیدن به هدف الهی.

2. انسانی که چه با میل و چه بی میل شخصی, کار کردن برای پروردگار را قبول می کند, با او عهد الهی می بندد.

3. علت پستی و بلندی هایی که انسان احساس می کند این است که او قدرت غلبه کردن و بالا رفتن به ایمان مافوق عقل را ندارد.

4. بزرگی مزد، نسبت به بزرگی ایمانی که انسان  به خداوند دارد ارزیابی می شود.

5. در زمان احساس پستی، انسان  زیاد خداوند را دوست ندارد و احساس می‌ کند که خداوند نیز او را دوست ندارد. و این احساس باعث پائینی عمیق‌تری می شود.

خروج حضرت یعقوب

1. موقعی که انسان به خداوند نزدیک می‌شود, احساس می‌کند که  خداوند نیز به او نزدیک شده است. بنابراین تمام کار را با خوشحالی و خرسندی انجام می دهد.

2. در زمان پستی آدم احساس حقارت و دوری از روحانیت می کند.

3. نور الهی عوض شدنی نیست بلکه همه به تغییرجامها بستگی دارد.

4. انسانی که بر وضعیتش غلبه می کند و رهبری و خواست خوب آفریدگار را احساس می نماید مشیت الهی را تصدیق می کند.

5. "زمین" خواست دریافت خوانده می شود, که نشانی پستی است. ولی "آسمان" نشان دهندۀ بخشش است. زیرا اصل کار, بخشش و خرسند نمودن پرورگار است.

آمادگی برای دریافت نور الهی چیست

ا) بدون جام نور نیست, یعنی امکان ارضاء امیال بدون کمبود وجود ندارد.

ب) عظمت لذت بنا بر میزان اشتیاق برای دریافت آن ارزیابی می شود.

ج) خودپرستی و منیت  انسان را از خداوند دور می کند.

د) پس از آنکه انسان به بدی صفات خود پی می برد، نیازی در درون او برای اصلاحش زاده می شود که فقط بوسیله نور الهی امکان پذیر است. این مرحله آمادگی برای دریافت نور است.

ه) مرحله های عشق:

1- عشقی که به لذتی بستگی دارد که انسان در موقع انجام به فرامین الهی کسب می کند.

2- عشقی که انسان فرامین الهی را انجام می‌دهد و در برابر آن چیزی دریافت نمی کند.

تمنای یاوری در راه خداوند چیست

ا) کسی که اصول روحانیت را برای طهارت خود می آموزد، در این راه احساس ضعیفی ونا توانی میکند. زیرا صفات بدش آشکار می شوند و او توان غلبه بر آنها را ندارد و در این جاست که او نیاز به یاری پروردگار دارد.

ب) "طهارت" این است که انسان برای رسیدن به پیوند و هماهنگی با صفات خداوند، منیت خود را باطل می کند.

ج) تا وقتی که انسان هدف آفرینش که خوبی به بنده هاست را حس نکرده است نمی‌تواند به تکامل (نور) برسد.

د) ترس واقعی ترس از آفریدگار متعال است. زیرا او عظیم است و بر همه تسلط دارد و آفریننده عوالم والا و عالم فانی است.

چه تقاضایی از جمع دوستان باید داشت

ا) برای رسیدن به عشق الهی و پیوند به او باید فرمان "دوستت را مانند خودت دوست بدار" را انجام دهد.

ب) کسی که مایل به همانندی با صفات خداوند است باید تمام افکار و خواسته هایش در راه حق باشد، نه در راه خودش.

ج) کسر شادمانی در راه خدا نشانۀ کسر ایمان است. بنابراین انسان متعهد به شادی و ایمان مافوق عقل می شود.

د) فقط بوسیله ایمان مافوق عقل، موفق خواهیم شد و به تکامل ابدی و واقعی خواهیم رسید.

چه کسی شاهد انسان است

ا) شهادت انسان در راه پروردگار باید از صمیم قلب باشد تا خداوند آن را شهادت واقعی حساب نماید.

ب) برای آنکه مخلوق بتواند به درونیت اعمال مقدس (قصد بخشش به نیت آفریدگار) وارد شود، کمبود به این امر (نیاز به بخشش) ضروری است واین نیز جام خوانده می شود.

ج) اگر در انسان کمبودی برای بدست آوردن جام بخشش وجود دارد با وجود آنکه این امر کاملا برعکس اوست او باید به "قصد" و "نیت" خود توجه کند زیرا این اصل کار است.

د) دعا احساس کمبودی است که از اعماق قلب برمی خیزد.

ه) فقط اطرافیان و محیط مناسب انسان را از نظرهای جامعه رها نموده واشتیاق او را برای رسیدن به ایمان کامل محکم میکنند.

نزد فرعون بیا

ا) مزد اصلی در انجام فرامین الهی، پیوند به خداوند و همانندی با اوست.

ب) جامی که  هدف آفرینش را دریافت می کند, خوبی و آشکار شدن پروردگار به بنده هایش در این دنیا خوانده می شود.

ج) خداوند خواست انسان را در جام دریافت آفرید. به همین دلیل انسان از دریافت خوبیها و لذتهای الهی دور شده است.

د) خداوند جواب دعای انسان را موقعی می دهد که کمبود و دعای او واقعی باشد. زیرا بدون کمبود و دعای واقعی، جواب پروردگار اهمیت خود را از دست می دهد.

بزرگی انسان به میزان ایمان او به آینده بستگی دارد

ا) بدون کمبود (درخواست) نوری وجود ندارد. بزرگی درخواست که همچنین "جام" خوانده می شود، نیاز به ارضاء کمبود و ورود نور در جام را تعیین می کند.

ب) نور درونی در زمان حال می درخشد, و نور احاطه کننده (نور پیرامون) در آینده می درخشد واین باعث خوشحالی و شادمانی در زمان حال می گردد. بنابراین می‌توان گفت که نور احاطه کننده به نور درونی تبدیل شده ودر زمان حال جای می گیرد. این همان احساس کمالی است که در آینده پیش خواهد آمد.

ج) اصل پایداری در پیشرفت و صعود روحانی به اهمیت آن بستگی. و تمام ستایشها و نیایشهای ما به درگاه پروردگار, اهمیت و ارزش این موقعیت را چند برابر می کند.

د) در زمان حقیقی یعنی در زمانیکه انسان رو به آفریدگار می نماید, افکار او با این موقعیت مخالفت کرده و تلاش به شکستن قصد بخشش می کنند. بنابراین انسان باید ایمان فرای عقل و منطق خود را قوی تر کند.

فخرت را نشانم ده

ا) کسی که در راه خدا شروع به کار می کند، مشتاق دیدن فخر و عزت اوست.

ب) وقتی خداوند نور الهی‌اش را بر انسان می درخشاند، او (انسان) احساس می‌کند که باعث برافراشتن قوم است و می‌داند روحانیت چیست.

ج) در موقع پستی (تصویر پشت)، انسان خود را مثل یک جام خالی حس می‌کند و مایل به انجام فرامین خداوند نیست.

د) مشیت الهی آشکار نیست و تا وقتی که انسان تلاشش را کامل و ایمانش را به خداوند متعال محکم نکند، ظاهر نخواهد شد.

ه) انسان تصور می کند که وقتی احساس نزدیکی به خداوند می نماید، در حالت تکامل قرار دارد و برعکس. اما در واقع هنگام احساس دوری از خداوند باید بیشتر فرامین الهی را انجام دهد و خود را به او نزدیک کند.