چگونه کبالا با این مشکلات مقابله می نماید؟
کبالیست ها به این صورت توضیح می دهند که قبل از همه باید ریشه روحانی مرد و زن را جداگانه شناخت و با فهم آن می توان رابطه آنها را در روند جدیدی قرار داد و با ایجاد رابطهِ روحانی بین آنان به رضایت کامل و آرامش و خرسندی رسید.
آیا زندگی در چار چوب خانواده ثابت و پرسعادت یک رویا بنظر می رسد؟
با فراموش کردن عقاید پیشین و خرافات و همچنین بررسی و شناخت ریشه روحانی می توان این رویا را به واقعیت درآورد. نباید فراموش کرد که آفریدگار او یکتا و یگانه می باشد و فقط یک قدرت وجود دارد که او را پروردگار می نامند. او تنها قدرتی است که قصد ومقصودش نیکی و اهداء کردن تمام لذات معنوی به بشر است و برای برآوردن کردن این خواست نیک و عملی کردن آن، بندگانش را آفریده که قادر به طلبیدن تمام این نعمات اهدا شده باشند.
طبق کبالا خدواند ریشه تمام اجزاء مذکر و مؤنث در دنیاست. آفریدگار اهداء کننده، و خواست او دادن وبخشندگی است و در مقابل آن، خواستِ روح برتر کلی براساس ریشه مؤنث بوده، و قصدش گرفتن یا طلبیدن تمام نیکی ها و وفور نعمت می باشد که خداوند اعطاء می نماید.
پروردگار به روح برتر انسان توانائی یاد گرفتنِ بخشش وهمنوع دوستی عطا فرموده و علاوه براین، حق انتخاب کردن را نیز به او می بخشد که این خود رتبه ومقامی عالی است. برای کمک کردن به روح برتر و رسیدن به اوج لذت متکامل و جاودانی، خداوند برای انسان روش بخصوصی را عطا کرده است یعنی: او مجبور است به دنیای ما فرود آید و اینجاست که روح برتر از پروردگار جدا می شود و از این نقطه با قدرت خود وانتخاب شخصی دوباره می تواند با آفریننده اش رابطه برقرار نماید.
برای آموزش روح برتر و رابطه با آفرینش و آفریدگار - اهدا کردن و طلبیدن - خداوند روح برتر را به دو قسمت جدا و متفاوت تقسیم نموده که نیمی از آن مذکر و نیم دیگرش مؤنث است. در امتداد این مرحله این دو نیمه به میلیاردها تکه و ذره تقسیم شده و تبدیل به مرد و زن می گردند.
به عبارت دیگر، مرد و زن به دو سیستم روحانی متفاوت متعلق هستند، بنابراین با تمام سعی و کوشش، ما راه حلی برای رفع سوء تفاهم و نا هماهنگی هایی که بین زن و مرد وجود دارد نیافته ایم. تمام راه حل هایی که جهان مادی برای بر طرف کردن مشکلات و ناهماهنگی ها بین زن و مرد پیشنهاد می کند به بن بست رسیده و بیهوده است.
چاره چیست؟
کبالا به مرد و زن نقطه مشترکی می دهد که بر اساس آن فعالیت و همکاری متقابل و رابطه حقیقی ایجاد شده، و زوجیت آنان را به سطح تکامل یافته ای رهنمون می نماید. طبق کبالا تنها راه رسیدن به این تکامل زوجی، ایجاد برنامه ای است که بر طبق آن رابطه ما مانند رابطه بین روح برتر کلی و پروردگار عالم باشد. فرق بزرگی که بین ما و پروردگار است همانا میل به دادن از طرف خالق، و گرفتن از طرف مخلوق است واین اختلاف کمک بزرگی است برای رسیدن به هدف و مقصدمان.
آیا این موضوع نامفهوم است؟
مهمترین عاملی که انسان را به روحانیت رهنمون می سازد همانا خواسته اوست که بدون آن خداوند نمی تواند این وفور نعمت و نور الهی را که برایش تهیه کرده به او عطا نماید. هنگامی که این اراده و خواست در روح برتر به وجود می آید آبشاری از نور از عالم غیب، تمام این وفور نعمت را به سویش سرازیر می کند. ولی اشکال در آن است که جنس مذکر که وظیفه اش دادن و بخشیدن است، احتیاج به یک راهنما و کمک دارد تا او را به حرکت و فعالیت درآورد.
در این جاست که مؤنث شروع به فعالیت کرده و وظیفه اش مجبور کردن و به پیش راندن بخش مذکر است و با این هماهنگی با یکدیگر به سوی آفریدگار قدم برداشته و پیشرفت می نمایند. فقط در این صورت هر دو بخش به هم مرتبط و متصل شده و می توانند همدیگر را تکمیل نمایند و روح برتر می تواند خود را از نور الهی پر کند.
ولی این چه ربطی به ما دارد؟
در دنیای ما مرد قادر نیست بدون زن زندگی کند و از طرف دیگر زن هم بدون او به تنهائی نمی- تواند از نور خداوند بهره مند شود. کبالا بر ما آشکار می کند اگر زن ومرد در راه روحانیت با یکدیگر فعالیت داشته باشند، می توانند رابطه جدیدی در سطح روحانی برتری ایجاد نمایند زیرا وجودشان را هدف مشترکی ارضا می نماید. آنها می توانند بر تمام مشکلات و اختلافات روزمره غلبه کنند.
هنگامی که زن ومرد به هم می پیوندند از طرف آفریدگار صاحب ظرفیت مشترکی خواهند شد که پر از نور الهی است که جنبش آن نه مذکر است و نه مؤنث، و تمام نعمات و لذات جاودانی در آن جای دارد و ماهیتش سعادت و خوشبختی است. لازم به تذکر می باشد که این ظرفیت مشترک که سرشار از خوشبختی و جاودانگی است هرگز تنها به وجود نخواهد آمد.
برای درک یکدیگر چه باید کرد؟ چگونه راز محبت، از خود گذشتگی و دوست داشتن واقعی را بیاموزیم؟
زوجهای خوشبخت زوجهائی هستند که با یکدیگر در راه روحانیت قدم برمی دارند و هدف مشترکشان پیشرفت و رسیدن به تکامل در آن است. این بهترین هدیه ای است که در راه رسیدن به اهدافشان می توانند به یکدیگر اهداء نمایند. مطمئناً این همبستگی مکان مهم و اساسی را در زندگیشان می گیرد و باعث سعادت جاودانیشان می گردد.