Hoe geleerden de Kabbala begrijpen, en welke specifieke vragen er bij hen leven?

Kabbalah en de wetenschappelijke benadering

leerling: De Kabbala en de wetenschappelijke benadering. Een vraagstuk over een zulke vergelijking is op zijn plaats, en niet "de Kabbala en de wetenschap", omdat indien men dat zegt, schept men als het ware een tegenstelling, aan de ene kant de Kabbala, en aan de andere - wetenschap, beter is dus, de Kabbala en de wetenschappelijke benadering. Rav Laitman: de Kabbala is inderdaad ook een wetenschap, alleen een geheime wetenschap, maar zij is, in principe, een wetenschap.vraag: Maar kan men met behulp van een wetenschap tot de Kabbala komen? Met behulp van wiskundige, wetenschappelijke ontdekkingen?Rav Laitman: Ik denk het niet. Hoewel, men zegt, dat geleerden via de wetenschap tot religie komen, misschien ook via de wetenschap tot de Kabbala, maar onder mijn leerlingen zag ik dat niet. Allen, zo lijkt het mij, komen tot de Kabbala via hun een of andere innerlijke belevenissen. Via wetenschap kan men komen tot het beseffen van de onmogelijkheid, beperktheid van zijn vermogen om al ons heelal te bevatten, te gewaarworden, om zich in dit heelal met behulp van de wetenschap op een of andere manier te bepalen. leerling: En dat opeens de Schepper te gaan noemen? Rav Laitman: De mensheid, de wetenschap, komt, na een of andere duizendjarige omwenteling, van het absolute atheisme plotseling tot een ontdekking, dat zij niet in staat blijkt om een hele reeks verschijnselen te verklaren en zegt, dat achter dat staat de Schepper. Dat zegt de wetenschap. Zij spreekt opeens met woorden uit het boek "Zohar", dat 1700 jaar geleden geschreven werd. Bijvoorbeeld, er zijn supermoderne microscopen gemaakt, welke opeens beweren, dat iets de menselijke chromosomen bestuurt, een of andere ongekende kracht. Of een ander voorbeeld: de Japanse onderzoekers trokken na een genetisch onderzoek van deze chromosoom een conclusie, dat de gehele mensheid uit één paar is ontstaan. D.w.z., zij zeggen, dat zij via de wetenschap tot de Schepper komen. Ik denk, dat ook het darwinisme spreekt, in principe, erover, dat de mens en überhaupt een elk soort van een of ander oorspronkelijk paar zijn voortgekomen. leerling: Maar wie zou durven te zeggen, dat Darwin een gelovige mens was? Rav Laitman: Nee, de theorie van Darwin was voor hem, in principe, ook alleen maar een theorie, één van de veronderstellingen. Hij ontkende niet en had geen voornemens om de religie te ontkennen. Hij liet gewoon zien, met welke wetenschappelijke benadering men het ontstaat van soorten, als het ware, kon verklaren, maar hij ontkende niet. En hij bleef, eigenlijk, een gelovige mens. In de Schepper te geloven betekent nog niet tot de Kabbala gekomen te zijn. Tot het geloof in de Schepper kan men uit de wetenschap komen, en inderdaad, vele geleerden eraan gekomen zijn. Wat interessant in de Kabbala is, is, dat zij op zichzelf een wetenschap is, men hoeft haar niet met een of andere wetenschap te vergelijken. D.w.z, indien geleerden uit de wetenschap tot het geloof komen, dan ga je van één wetenschap tot een andere over. leerling: Ik zou zelfs eerder zo zeggen: zij gaan tot een wetenschap over, welke over betere, meer volmaakte methoden van het bevatten beschikt. Waarmee onderscheidt een wetenschap zich? Wat betekent een wetenschappelijke benadering? Aan de ene kant is dat een empirische bevatting, d.w.z., wij nemen en onderzoeken iets in de praktijk, onderzoeken hun overeenkomst met de omringende werkelijkheid in ons, in onze zintuigen. Aan de andere kant, maken wij een of ander logisch model: sommige eigenschappen behandelen wij niet, sommige wel, wij bouwen een logisch model op en verifiëren dat in de praktijk. De Kabbala slaagde erin om deze twee benaderingen te combineren en daarin is haar gigantische kracht, een gigantisch voordeel in vergelijking met de wetenschap. En in haar vallen samen het continu bevatten, het empirische bevatten en het logische, nauwkeurige, volmaakte bevatten van onze omringende werkelijkheid. tweede leerling: Leg mij, a.j.b. uit, over welke experimentele bevatting in de Kabbala je spreekt? Ik begrijp analytische wetenschappelijke bewijzen. Je herhaalt proeven, en na tien herhalingen krijg je één uitslag. Dat zijn bewijzen. En hier, over welke experimenten heb je het? leerling: Indien er geen experiment geweest zou zijn, dan zou hier nergens van sprake kunnen zijn. Welke wetenschap zonder proeven kan zijn? De empirische bevatting van de Kabbala - dat is een bevatting van de Schepper, een bevatting van zichzelf, omdat daarin juist onderscheidt de Kabbala zich van een gewoon geloof, dat hier de mens zichzelf als een gereedschap heeft, enige van zijn capaciteiten, en met behulp van deze gereedschappen datgene onderzoekt, wat hem omringt, d.i. de Schepper, een uitwerking op zichzelf. tweede leerling: Een paradoxale vraag. Kan men in de Schepper niet geloven en zich [toch] met de Kabbala bezig te houden?leerling: Wat is "geloof"? Indien je een geloof noemt, dat ik zomaar mijn ogen dichtdoe, ik geloof, dat kan, en zo dient men in de Schepper niet te geloven. In de Kabbala dien je te onderzoeken, zich te vergewissen, de Schepper te gaan zien en voelen. Anders is dat geen Kabbala, dat is het fanatisme, in weet niet, hoe dat te noemen.tweede leerling: En het is interessant, en kan men Hem met alle zintuigen gewaarworden? En kan men Hem tastend voelen? Rav Laitman: Datgene, wat wij tastend voelen, d.i. datgene, wat wij in al onze zintuigen kunnen gaan gewaarworden - dat is een gewaarwording van de Schepper en heet het inkleden van de Schepper in de mens. Dat wordt bedoeld in de Kabbala, d.i. het ontvangen van een hogere gewaarwording in onszelf. Daarom verlengt de Kabbala continu als het ware de wetenschap, alleen in dunnere omvangen, in een fijner milieu van het heelal, zij is als het ware de natuurlijke vervolg van de wetenschap. tweede leerling: Kijk nou eens, er is toch een radicaal verschil tussen de wetenschap en de Kabbala daarin, dat, zoals Simon al zei, in de wetenschap bestaat een hernieuwing van experimenten en een principe, welk men uit deze hernieuwing kan afleiden. In de Kabbala bestaat alleen je, en je kan alleen zichzelf onderzoeken, en je, en wederom je en telkens je. Hoe kan je een of andere objectieve princiepen op die manier vinden? leerling: Ten eerste, met jezelf als proefobject kan je zo veel herhalen als je wil. Waarom kan je aan jezelf niet herhalen? Je herhaalt, herhaalt, honderd keer valt daar een appel op je hoofd, daaruit kan je toch een of ander principe afleiden. Ten tweede, er zijn algemene wetmatigheden, welke men met grote voorzichtigheid ook in de Kabbala kan afleiden. Rav Laitman: In het algemeen wil hij zo zeggen: er bestaan wetmatigheden, die voor allen dezelfde zijn, eenieder beleeft deze wetmatigheden aan zichzelf in overeenkomst met zijn karakter, eigenschappen van zijn ziel, en natuurlijk, kunnen wij datgene niet vergelijken, wat je voelt en wat ik voel. Zelfs in onze wereld kwamen de geleerden al lang tot deze conclusie. Een licht, laten wij zeggen rood licht, er brandt voor ons een rood lampje, dat zegt, dat een microfoon aan is. Ik neem dit licht op mijn manier waar, en je op je. Wij kunnen onze gewaarwordingen niet vergelijken. Er bestaat onze innerlijke onderlinge instemming over datgene, dat dit licht wij rood noemen. tweede leerling: Dus, dat spreekt de wetenschappelijke aanpak in het geheel tegen. leerling: Nee, dat is geen tegenstelling aan de wetenschappelijke benadering. De moeilijkheid in de Kabbala bestaat daarin, dat een gereedschap van het bevatten onderscheidt zich van andere gebieden der wetenschap. Bijvoorbeeld, een astronoom kan een telescoop opbouwen, daarna die aan een andere astronoom doorgeven, en met behulp van deze telescoop kan een andere astronoom alles zien. Ik de Kabbala bestaat zoiets niet - de mens zelf is dit instrument en bij eenieder is het zijn eigen. Rav Laitman: Er gaat erom, dat, zoals ik had gezegd, de Kabbala - de voortzetting van de wetenschappelijke benadering is, daarom worden hier ook persoonlijke gewaarwordingen van de mens aangesproken. Trouwens, natuurkundigen ontdekten vandaag, dat een resultaat van een experiment hangt ook van de mens - onderzoeker af, daarom is dat alleen maar een begin van een werkelijke ontdekking, dat alle onze onderzoekingen strikt subjectief zijn, hoewel onze aardse wetenschappen ons objectief lijken. leerling: Dus, resultaten van experimenten hangen van de mens af, welke deze proeven verricht. Van zijn geestelijke kwaliteiten of van zijn verstandelijke vermogen? Rav Laitman: Van alles samen, zij zijn überhaupt onverbrekelijk. leerling: D.w.z., een IQ speelt hier geen rol? Rav Laitman: een IQ speelt hier geen rol, er wordt alleen een innerlijke lading van de mens bedoeld, een geestelijke, mentale, menselijke lading. vraag: Op één van uw optredens hoorde ik een gedachte, dat de Kabbala is de innerlijke grondslag van alle andere wetenschappen, en alle overige wetenschappen - dat is een uiterlijke manifestatie van de Kabbala. Hoe kan het zijn? Rav Laitman: Met behulp van de Kabbala onderzoeken wij het gehele heelal, met behulp van de overige wetenschap onderzoeken wij alleen datgene, wat in onze zintuigen of met behulp van meetapparatuur aan het licht komt, welke meetapparatuur onze zintuigen uitbreidt. De Kabbala is de bron niet alleen van de wetenschappen, maar ook van alle manifestaties van de menselijke activiteit: én kunst, én muziek, psychologische en sociale belevenissen - allemaal gaan zij van de menselijke "ik" uit. De wetenschap onderzoekt alleen één van die aspecten. In de Kabbala wordt dat allemaal op elkaar opgestapeld, en daarom is er geen enkel verschil tussen wetenschappen, tussen kunsten, tussen verschillende vertoningen, psychologische of zelfs psychiatrische. Daarom, wanneer de mens vanuit een willekeurige wetenschap tot de Kabbala komt, vindt hij in haar opeens zijn wortels, datgene, wat hij bestudeerde en aanwendde vroeger. leerling Michael: Ik zou willen toevoegen, dat de Kabbala beschikt over het vermogen, als het ware door het kennen van oorzaken van alles wat zich voordoet, waarin elke wetenschap en elke andere manifestatie van een activiteit beperkt zijn. Waarin bestaat een beperking van elke wetenschap - dat zij niet over alle oorzaken beschikt, zij neemt alleen enkele redenen, beperkt zich daarmee en bouwt op deze basis een theorie en experimenten op. De Kabbala beschikt over alle oorzaken van datgene, wat zich voordoet, en dankzij dat wordt zij niet zomaar beschreven, d.i. er wordt een model van dit verschijnsel gevormd, maar dankzij dat vloeit in het geheel een theorie en een praktijk überhaupt samen. Het meest interessante verschijnsel is, dat een theorie en een praktijk zijn verenigd, het feit, dat in generlei wetenschap bestaat, en dat geeft een indruk van een algemene volle bevatting. leerling: Maar kijk nou eens, het blijkt nu, dat bij een overgang van een wetenschappelijke methode, van een standaard wetenschappelijke bevatting tot de kabbalistische methode van het gewaarworden van de wereld, bestaat bij de mens een dood gebied, waarin hij de beperktheid van wetenschappelijke methoden al niet begrijpt, en dient de methode van de Kabbala nog op zijn geloof te aanvaarden. Hij kan met behulp daarvan nog geen informatie ontvangen. Het blijkt nu, dat er een zekere fase in het leven van de mens bestaat, wanneer hij gewoon in de lucht blijft hangen. Rav Laitman: Ik zou zo niet zeggen. Het gaat erom, dat in het begin vergaart de mens zijn kabbalistische kennis in zijn verstandelijk deel. Al zijn gevoelens zijn bij hem, natuurlijk, uitgeschakeld, hij gewaarwordt nog niets geestelijks, maar desalniettemin, zelfs dit logisch beeld van het heelal, welk beeld voor hem puur wetenschappelijk onthuld wordt, droog zonder inbreng van eigen gevoelens naar binnen, dermate degenen verwondert, die tot de Kabbala komen, dat zij doorgaan en dit dood gebied overbruggen, totdat zij dit al aan zichzelf beginnen te gewaarworden. En wanneer zij dat beginnen te gewaarworden, dan wordt het al veel gemakkelijker om met de mens te spreken, op zijn minst gelooft hij je, dat wordt door zijn heel wezen waargenomen. En dan vloeien én de wetenschappelijke methode én het wiskundige begripsapparaat met zijn belevenissen met het gehele heelal samen. Vervolgens, wanneer hij begint te begrijpen, dat het gehele heelal een weerspiegeling van zijn gevoelens is, ziet dit heelal in feite volkomen anders uit. Dit heelal begint hij in een meer ware vorm zien, hij ziet al de afwijking van het ware heelal, van datgene, wat de overige mensen waarnemen. Hij wordt ten opzichte van hen al als van buitenaf waarnemende observator, dan is het gewoon gemakkelijk om met hem te spreken - hij gaat al vooruit. Maar het dode gebied helpt hem in de regel een groep te overbruggen. In een groep bevinden zich toch meer gevorderde mensen, rav. En, bovendien, verwondert juist deze logische volmaaktheid, daarmee, dat zelfs het fysisch-wiskundige begripsapparaat, welk in de Kabbala aanwezig is en welk voor hem in het begin volkomen droog lijkt te zijn, is het toch logisch. vraag: Zegt u, dat de gehele logische essentie, het stellen van allerlei vragen, welke voor de wetenschap gesteld worden, van de gemeenschappelijke essentie uitgaan, vanuit de vragen, welke in de Kabbala gesteld worden: over de zin van het leven, over datgene, hoe men het antwoord op alle vragen kan zoeken, hoe men allerlei vragen onderzoekt? Rav Laitman: Kabbala onderzoekt de Schepper, de Kabbala onderzoekt de enige bron van het gehele heelal, en daarom, terwijl je haar bestudeert zie je, hoe uit deze enige bron alle werelden uitgaan, welke volgens het uniforme principe opgebouwd zijn, alleen het materiaal in elke wereld anders is. Onze laatste wereld is uit een materie, onze materie opgebouwd. Een kabbalist bevat praktisch alle overige werelden, neemt hetzelfde systeem waar alleen in dunnere materie totdat de bron zelf zich manifesteert. Op die manier bevat hij alles, wat in onze wereld neerdaalt, alle wortels van alle wetenschappen doorziet. Er ontstaan bij hem generlei tegenstellingen tussen datgene, wat wij geloof en kennis noemen. Ik verwonder mij altijd over geleerden, die in hun experimenten zulke strenge bewijzen eisen, allerlei theorieën afleiden, zijn met elkaar niet eens. Wanneer het op het geloof aankomt, zetten zij een hoofddeksel op en gaan daarin geloven, dat een slang op twee benen liep, d.w.z., zij onderdrukken in zichzelf op een of ander manier hun innerlijke tegenstelling en leven daarin. In dit opzicht is een kabbalist van alles absoluut vrij. Hij blijft testen en zijn bevattingen zijn oneindig.vraag: Wil dat zeggen, dat de methode van de Kabbala zelf absoluut wetenschappelijk is, dat deze methode van het testen, ervaring, het stellen van vragen en het aan het licht brengen van precieze antwoorden erop absoluut correct is? Rav Laitman: Ja, absoluut duidelijke, en, bovendien, antwoorden op absoluut alle vragen. Indien bij een mens een vraag ontstaat, dan betekent dat, dat deze vraag uit de grondslag van zijn ziel ontstaat en een volgende trap zal een antwoord op die vraag zijn. vraag: Ik hoor, dat u woorden gebruikt als model, instrument van bevatting e.d. Kijk, het woord "model" heeft in de wetenschap toch een tamelijk duidelijke definitie. Wat bedoeld wordt onder het woord "model" in de Kabbala? En wat betekent "het instrument van bevatting van de Schepper"? Ik begrijp, dat een of ander algoritme bestaat, waar zijn eigen in- en uitgang van binnenuit bestaat, een operationeel systeem e.d., hogere werelden, d.w.z., dat indien deze daadwerkelijk een wetenschap is - zoals u zei: de Kabbala zet de wetenschap voort, dat is de wetenschap der wetenschappen, dan komt het er op neer, dat elke normale mens het gereedschap neemt, gaat samen met een rav, met een leraar in een groep zitten en na een of andere tijd, wordt hij een kabbalist van een zeker niveau, of is dat niet zo? Rav Laitman: Ja, indien een mens naast een rav gaat zitten, een methode neemt, dan wordt hij uiteindelijk een kabbalist, hij begint een gereedschap te zijn, waarmee hij zelf zijn eigen experimenten onderzoekt, hij maakt van zichzelf een model, het model van de Schepper. Alleen in de mate van een gelijkenis aan de geestelijke werelden, in de mate van een gelijkenis aan de Schepper, kunnen wij aan onszelf gaan voelen, wat de geestelijke werelden zijn. Zo ook hier, naar mate hij deze methode aanvaardt en zichzelf verandert, kleedt het geestelijke zich in hem, d.i. komt in hem binnen, en hij ervaart het aan zichzelf. En de mens zelf dient als een model, d.i. zijn gecorrigeerde eigenschappen, eigenschappen, die aan het geestelijke gelijken, worden tot een puur model. Dit model wordt niet, zoals in de wetenschap, naar een bepaalde schaal met een of andere zeer grote coëfficiënten, beperkingen opgebouwd - hier worden coëfficiënten en beperkingen alleen door de mate van het gecorrigeerd zijn van de mens bepaald. Indien de mens zijn eigenschappen in overeenkomst met zijn bron volledig corrigeert, of om precies te zijn, met dit punt, met dat niveau, waaruit zijn ziel in onze wereld neergedaald is, indien hij dit niveau bereikt, dan verandert hij al van een gelijkenis in de volledige overeenkomst met het heelal, met de Schepper, met alle werelden. Daarom blijkt het begrip model hier praktisch niet zo te zijn, als in de wetenschap.

leerling Michael: Ik zou willen toevoegen en eveneens op deze vraag over het algoritme te antwoorden. Er bestaan als het ware twee algoritmen. Het één algoritme, hoe in zichzelf dit gereedschap van het bevatten op te bouwen, - in de Kabbala heet dat een scherm, en het tweede algoritme is, hoe men dit gereedschap gebruikt. Hoe dit gereedschap op te bouwen, hebben wij al gezegd, het is nodig, dat er een rav, groep en het juist boek over de Kabbala aanwezig zullen zijn. En met behulp van deze drie dingen kan de mens binnen zichzelf een zeker gereedschap opbouwen. Rav Laitman: Al onze lessen in de Kabbala zijn praktisch datgene, wat wij tijdens de lessen bespreken - dat is in principe juist het vormen van dit innerlijk model in eenieder van ons. leerling: Maar ik zou willen een overgang maken, dat wanneer een mens op de lessen komt, begrijpt hij nog niet, waar kwam hij heen waar houdt hij zich mee bezig, dat hij binnen zichzelf een gereedschap vormt. Ik kan uit mijn eigen ervaring spreken. Ik kwam [naar die lessen] en wat mij trof was een logisch systeem, een theoretisch systeem met een volle gewaarwording van de echtheid, dat de mens, die dat schreef, schreef dat uit zijn eigen ervaring: hij beschreef gewoon zijn eigen ervaring van het bevatten van de Schepper.Dit opschrijven van resultaten, van de standen van dit gereedschap, van zijn eigen scherm - en dat verwonderde mij door een gewaarwording van de waarheid in dit systeem, d.w.z., zijn volledige logische volmaaktheid, het voltooid te zijn. En daarna, toen ik in dit systeem probeerde binnen te komen, begreep ik, dat met behulp van de wetenschap is het niet mogelijk om de Kabbala te begrijpen. De Kabbala dient men door de kabbalistische methode te bevatten, door het kabbalistische gereedschap, door het scherm. vraag: Hoe kan men vanuit het standpunt van de Kabbala de begrippen goed en kwaad beoordelen? Rav Laitman: Goed en kwaad in de Kabbala en in onze gebruikelijke menselijke zin des woords onderscheiden zich enigszins, omdat bij ons zijn goed en kwaad op puur egoïstische belevenis opgebouwd. Datgene, wat ik als goed voor mij gewaarword, - noem ik goed, datgene, dat ik als kwaad voor mij gewaarword - dat noem ik kwaad. Of deze begrippen absoluut dan wel relatief zijn kan men pas dan beoordelen, wanneer de mens uit zijn eigen egoïsme er uit zal komen en dan zal hij zien, wat het absolute goed en het absolute kwaad is. Het is niet mogelijk, om deze categorieën nu hier uiteen te zetten, die werkelijk categorieën zijn en zeer moeilijke, maar ik denk, dat ik voldoende erover in boeken schreef. Wij zijn niet in staat om, terwijl wij ons in onze niet-gecorrigeerde gewaarwordingen bevinden, zelfs datgene, wat een absoluut goed en absoluut kwaad is te begrijpen. Ik zal u een eenvoudig voorbeeld geven en u zult ervan begrijpen in hoeverre globaal probleem dat is. Aan de ene kant alles, wat in onze wereld gebeurt - wordt door de Schepper verricht, aan de andere kant, alles, wat in onze wereld plaatsvindt, zullen wij in geen geval kunnen rechtvaardigen: verschrikkelijke rampen, vernietigingen, slachtingen, oorlogen - elke mens lijdt vanaf zijn eerste dag tot zijn laatste dag en dat heet uiteindelijk het absolute goed. vraag: Uit uw uitzending wordt het duidelijk, dat de Kabbala op alle vragen antwoorden geeft. Bestaat er in de Kabbala een verklaring van wat een nachtdroom is? Indien de wetenschap een definitie geeft van, laten wij zeggen, een nachtdroom - dan is dat het werk van hersenen. Welke bepaling geeft de Kabbala?

Rav Laitman: Dezelfde bepaling geeft de Kabbala aan de menselijke, gewone fysiologische nachtdroom. D.w.z., nachtdromen zijn een fysiologisch resultaat van onze vorige belevenissen, van onze geheime gedachten, een of andere secundaire bijbedoelingen, omdat alles, wat wij gedurende een dag beleven, en wat van binnen ons niet naar buiten is gekomen - dat wordt allemaal secundair in ons vertoond, wanneer wij in slaap vallen. Zo ook alle fysiologische behoeften van een organisme: zij kunnen verschillende visioenen, dromen oproepen. Deze dingen hebben niets met het geestelijke te maken, deze dromen worden ook door dieren beleefd. Dat zijn gewoon secundaire processen, die in onze grote hersenen plaatsvinden. Dat is absoluut wetenschappelijk bepaald, bewezen en ik hield mij daar te zijner tijd even mee bezig, dat zijn hersenritmen, en er zit er niets meer in. In het algemeen, heet in de Kabbala droom, wanneer een kabbalist opzettelijk in een lagere geestelijke toestand weggaat, waarbij hij zijn vragen, zijn Ma"N, zijn wensen omhoog laat opstijgen, om een antwoord daarop te ontvangen. Dat heet namelijk helderziende en echte dromen. "Dromie" - dat heet in de Kabbala een toestand, die aan een gigantische geestelijke opstijging voorafgaat. vraag: U spreekt zo overtuigend over de Kabbala en de wetenschappelijke methode. Ik bezocht verschillende groepen, waar men zich met de Kabbala bezighield, en allen overtuigend erover spreken en halen vele voorbeelden uit de Tora aan, uit andere bronnen. Nu is mijn vraag: Kunt u mij zeggen, hoe men een ware leer überhaupt vast kan stellen en hoe men kan vaststellen, of de Kabbala voor de mens inderdaad de ware weg in het leven is. Rav Laitman: En hoe bepaalt u überhaupt de waarheid in het leven? Alleen op je eigen ervaring. De Kabbala onderscheidt zich - in hoeverre ik vanuit het standpunt van de Kabbala kan waarnemen - van alle overige methoden. Hier is de methode puur praktisch, zoals mijn gesprekspartners zeiden. Je begint aan jezelf puur praktisch te gewaarworden, wat je doorloopt, en je gewaarwordingen zijn reëel, in die mate reëel, in welke je gewoon kan begrijpen, wat de realiteit is. De Kabbala spreekt in de eerste instantie over het feit, dat wij altijd beperkt zijn in datgene, dat wat wij in onze wereld, in de hoge werelden, ook zouden mogen voelen, - dat voelen wij, dat gewaarworden wij, en dat deze gewaarwordingen zijn subjectief. Maar de realiteit van gewaarwordingen wordt daarmee bepaald, dat de mens uit al datgene, wat hij op lagere structuren bevat, absoluut duidelijke gevolgen ziet, d.w.z., na in een meer hogere wereld te zijn opgestegen, ziet hij alles, wat uit die wereld in onze wereld neerdaalt en hij observeert alles, wat zich in onze wereld voordoet vanaf een afstand. Dat is in principe juist een bewijs. vraag: Hoe kan men dan een ware rav of een ware groep of een ware leer onderscheiden? Rav Laitman: Op geen enkele manier. Nogmaals, het antwoord is hetzelfde. Ik antwoord u zeer direct - op geen enkele manier. Ik kwam bij mijn rav en vroeg hetzelfde. Ik kwam tot hem via vele rabbaniem en vele kabbalisten en waar ik ook [meer] geweest was, en uiteindelijk vroeg ik hem hetzelfde: "Na al dat leed en pogingen, en zoektochten - hoe kan ik weten, dat je degene bent, die mij daadwerkelijk niet weer voor enkele maanden of jaren in verwarring zou brengen. Het is jammer voor mijn leven, ik weet, dat ik wens nog om met een of ander resultaat door te leven". En hij antwoordde mij zeer eenvoudig: En op geen enkele manier! Zomaar - op generlei wijze! Hier heb je een boek, ga naast mij zitten, en je zal beginnen van één dag op een andere, van één les op een andere, van maand tot maand je te vergewissen, dat ik niets van je wegneem, dat ik geen fanatiekeling van je maak, integendeel, ik geef je gereedschappen voor een toetsing en een ware kritische toetsing, met behulp waarvan je voortdurend zal kunnen begrijpen, dat je steeds meer en meer waarlijk ziet en bepaalt én zichzelf, én het omringende heelal. Bovendien, ik wil u zo zeggen: in de Kabbala gaat een vooruitgang altijd op basis van twee lijnen - de waarheid en de leugen. En alleen in de mate van datgene, in hoeverre u de leugen begrijpt, kunt u de waarheid gewaarworden en u langs de middenlijn tussen hen voortbewegen. Met andere woorden, dat is de enige wetenschap en de enige religie, hoewel dat geen religie is, welke maakt de mens wijzer, verstandiger en bevattende, waarbij bij hem in het geheel geen vrijheid van wil ontnomen wordt. Juist daarin bestaat het basisprincipe van de Kabbala. In geen geval iets op te leggen, alleen een vrije ontwikkeling van de mens, onder uitwendige hoger invloed. Wanneer de mens de geestelijke wereld bevat, dan bevat hij die juist binnen zijn eigen zintuigen en zijn bevatten van onze wereld verandert in het geheel niet van het bevatten van de geestelijke wereld. In principe, op dezelfde manier als wij onze wereld gewaarworden, gaan wij met onze bevatting gewoon verder door. Daarom gaan al onze wetenschappen, bevattingen, al onze psychologische belevenissen gewoon direct en vloeiend in hogere over, daar, waar andere mensen ze al niet bereiken. Het is zelfs onmogelijk om aanvankelijk een precieze grens te bepalen, waar belevenissen, gewaarwordingen, onderzoekingen van het menselijke verstand eindigen en waar kabbalistische onderzoekingen beginnen. leerling: En toch is de vraag absoluut logisch. Dat is een zeer menselijke vraag, wanneer u van een leraar eist - bewijs, maar! Rav Laitman: Het belangrijkste in de Kabbala is de vraag, die zij beantwoordt - waar leven wij voor, waarom ik zo geschapen ben, hoe dien ik dit leven door te leven, waar kom ik vandaan, waar ga ik daarna heen, e.d. D.w.z., de vraag is goed gesteld. vraag: Wat is van uw standpunt "liefde"? Rav Laitman: "Liefde" in onze wereld en in de kabbalistische wereld - dat is een bepaalde reactie op een genieting. D.w.z., gevoelens, welke bij ons in antwoord op het verkrijgen genieting ontstaan. Onze meest gewone liefde voor wat dan ook ontstaat, omdat in dit object, voor welk bij ons een liefde ontstaat, een of andere genieting besloten is, een of ander licht of zelfs een microdosis licht, en alleen daarom bevalt dit object ons - het trekt ons naar hem, dit gevoel ontstaat. Dat kunnen kinderen zijn, een tegenovergesteld geslacht, een smakelijk voedsel, - voor eenieder is dat subjectief ten opzichte van eigenschappen van zijn ziel. Later, wanneer een kabbalist, d.w.z. een mens, die zich verder met de Kabbala bezig zal houden, zal zien en gewaarworden, dat dit gevoel - liefde - meer abstract is, zal bij hem dit gevoel voor het licht ontstaan, voor datgene, wat zich in alle objecten van onze wereld inkleedt en in een mens een liefde ervoor oproept. Hij zal dat niet gewoon voor een object, voor een omhulsel, een gevoel van liefde voelen, maar aan dit licht, dat van dit omhulsel absoluut afgezonderd is. Daarom ontstaat deze liefde voor en gaat vloeiend tot de bron van het gehele heelal, van zijn ziel over. Al onze liederen over liefde, versen, al onze belevenissen - dat is praktisch een nostalgie voor het in onze wereld afgedaalde microdosis licht, welk licht schittert ons in verscheidene bekledingen van onze wereld. leerling: D.w.z., dat een sterke liefde, waarover wij spreken, daarin bestaat al een greintje van datgene, wat men kan zeggen als een genieting gevende, niet gewoon een genieting, maar een genieting gevende?Rav Laitman: Juist omdat daar de eigenschap van de Schepper "om te geven" besloten is, niet om ons gewoon te vergenoegen, maar juist om te geven, juist van dat houden wij, omdat wij slechts uit de wens om te ontvangen geschapen zijn. leerling: U spreekt over een liefde voor een vrouw, dat het een omhulsel is. Rav Laitman: De hoogst mogelijke trap in de Kabbala en überhaupt bij de mens is…En gij zult uw Schepper lief hebben. D.w.z., gij zult uw bron liefhebben, welke juist de bron van alle overige genietingen is. leerling Michael: Indien een mens de Schepper nog niet voelt, dan sluit hij ook een gewaarwording van deze genieting gevende in iemand in. vraag: Maar hoe kan een mens weten, of hij toch in goede handen is gekomen wat zijn studie betreft? Rav Laitman: Eenieder, die de Kabbala wenst te bestuderen, haar daadwerkelijk wenst te bestuderen, omdat het de Kabbala is, d.w.z., de wetenschap, welke hem tot zijn correctie zal brengen, heeft recht om haar te bestuderen. Daarover is in mijn boeken niet namens mij geschreven, en ik citeer daar de uitspraken van alle kabbalisten gedurende alle perioden van de menselijke geschiedenis. Over geen andere plaatsen [waar de Kabbala ook bestudeerd wordt] wil ik niets zeggen, noch goed, noch slecht. Ik houd mij met mijn leerlingen bezig, dat is mijn taak en ik houd mij niet met de correctie van de gehele mensheid bezig. vraag: Kan een mens, die de Kabbala begint te bestuderen, toch weten, of hij in goede handen terechtkomt? Rav Laitman: Op geen enkele manier kan hij ervan zeker zijn. Er bestaan nu in Israël dermate veel allerlei sekten, groepen, instellingen, kringen, en eenieder, die zich in die plaats bevindt, waar hij zich bevindt, beschouwt, dat hij zich in een juist plaats bevindt, totdat hij gaat zien dat die verkeerd is. vraag: Kijk, u zegt steeds tiekoen, tiekoen (=correctie). Wij zijn geschonden, men dient ons te corrigeren. Wilt u ons dan zeggen, wie heeft ons toch beschadigd en waarvoor werden wij beschadigd? Rav Laitman: Hij beschadigde ons - de Schepper. Hij schiep ons beschadigd, laat Hem dan ook corrigeren. vraag: Maar u zegt toch, dat Hij volmaakt is? Rav Laitman: In mijn vijfde boek - "Inleiding tot het boek Zohar" - dat is de vertaling van de Inleiding tot het boek "Zohar" van rabbi J. Ashlag, worden u vragen zeer duidelijk en uitvoerig uiteengezet. Dit boek houdt zich bezig met deze vraag van het begin tot het einde. vraag: Ik weet, dat u brengt met uw groep tot vijf uur per dag door, ook op sjabbaten, en u leert en werkt, en een mens, die bij u leert betaalt u praktisch niet. Rav Laitman: Men mag geen geld voor de Kabbala vragen. Wij vragen van elke leerling een of ander bedrag voor het huren en onderhouden van onze leerruimte. vraag: Maar u werkt toch vijf uur per dag. U staat om drie uur 's ochtends op. Rav Laitman: Maar zij staan ook op. Wij leren samen. De rav is hier geen leraar in een school, aan wie een salaris uitbetaald wordt. De rav is hier gewoon de leider, de geestelijke leider van de groep. Voor de geestelijke leiderschap mag men geen betaling ontvangen, integendeel, ik ben hen dankbaar - zij geven mij meer, dan ik voor hen doe. Het is zo gezegd: ik leerde veel van rabbaniem, maar nog meer van chaveriem, en nog meer van leerlingen. Van leerlingen, juist dankzij hun vragen, omdat bij eenieder zijn eigen ziel is, bij eenieder zijn eigen innerlijke vraag, die hij op een andere manier binnen zichzelf vraagt - dat verrijkt mij en geeft mij de mogelijkheid om meer uit te spreken, het heelal voor eenieder meer te laten ontdekken. vraag: Kunt u ons zeggen, en hoe kan een leerling u voor de kennis, voor die begrippen, die u hem geeft, bedanken?Rav Laitman: De grootste dank van een leerling, indien hij hoger dan ik wordt. vraag: Wij zeggen, dat onze gewaarwordingen zijn subjectief, dat indien een of andere bewoner van een andere planeet op onze aarde, laten wij zeggen, terecht zou komen, dat bij hem andere zintuigen zouden zijn en dat hij een volkomen ander beeld voor zich zou zien. Maar de gehele mensheid maakt toch in principe van dezelfde vijf zintuigen gebruik?Rav Laitman: Daarom begrijpen wij ook enigszins niet, wat betekent een bewoner van een ander planeet. Het is best mogelijk, dat miljarden van allerlei wezens ons bezoeken, wij kunnen ze niet voelen, doch overlappen wij elkaar qua ligging, zij verplaatsen zich in volkomen andere ruimtes, bij hen is in het geheel andere waarneming van de wereld, zij lopen via ons en onze materie doorheen, welke materie wij als onze materie waarnemen. De gehele materie, welke in onze gewaarwordingen is - die is in principe [zodanig], omdat wij die zo waarnemen. Indien u deze materie een beetje opwarmt, dan zal die in een vloeistof veranderen, dan weer in gas, en gas - het heeft al geen enkele gewaarwording in onze wereld, dat wil zeggen, dat ons geheel heelal als een leegte gewaargeworden zou worden. Begint u de materie af te koelen, dan zullen wederom vloeistoffen ontstaan, daarna vaste lichamen, e.d., d.w.z. - u ziet, alles hangt zelfs van één parameter zoals temperatuur af, - en al ons beeld kan dan veranderd worden. Waar kunnen wij dan in onze zintuigen absoluut over hebben? En indien een of andere schepselen met andere zintuigen verschijnen, kan deze materie voor hen absoluut doorschijnend en absoluut niet-waarneembaar zijn. Wij bestaan voor hen in absoluut andere dimensies, en daarom is het een beetje dom te zeggen: ons bezoeken een of andere kleine groene mensjes - al deze vragen zijn zeer gering. Wij dienen ons in de geestelijke werelden uit te drukken, en niet te denken, dat nog een of andere biologische of vuurstenen wezens ergens bestaan. Wat hebben wij ermee te maken? Wij dienen daarover te denken, waar wij voor leven.

vraag: Bestaat er een mogelijkheid om de objectiviteit van de gelijkenis van voorstellingen bij alle mensen wiskundig te bewijzen? leerling: Aan wie gaat u bewijzen, en hoe zult u bewijzen? Het gehele onderscheid van de Kabbala bestaat daarin, dat de mens aan zijn eigen toestel dit wereldbeeld bevat, hij kan hem niet aan een ander doorgeven. Hij kan hem beschrijven, maar nogmaals, deze beschrijving van hem zal een ander als zijn eigen leidraad waarnemen, op basis van deze leidraad zal hij zelf gaan experimenteren en hij zal zich vergewissen, doch in iets van hemzelf, en die wetmatigheden, welke gemeenschappelijke tussen hen zijn, worden alleen op een hoger niveau besloten, d.w.z., wanneer u een meer volmaakt toestel opbouwt, dan zullen alle verschillen op een lager niveau duidelijk zijn. Rav Laitman: Wij zijn nu op ons aards niveau, in dit leven, door onze lichamen verdeeld. Onze geestelijke substantie, de ziel, vertegenwoordigt in ons allemaal een volkomen ondeelbaar geheel. De taak van de mensheid is om zo te handelen, dat onze fysiologische lichamen deze gemeenschappelijke, geestelijke samenvloeiing van de gehele mensheid niet zouden beïnvloeden. Dat wij evenzo één fysiek organisme zullen worden, als wij in feite één geestelijk organisme zijn, zodat onze egoïstische kleine wensen ons niet zullen verdelen. En het blijkt nu, dat wanneer de mens op een hoger geestelijk niveau opstijgt, dan ziet hij daar in hoeverre alles, wat wij in onze wereld waarnemen, het verdelen in verschillende mensjes, juist op het niveau van onze wereld puur subjectief is. En dan vervallen alle vragen, omdat, in principe, in hoeverre je hoger opstijgt, in dezelfde mate zie je, dat deze gewaarwordingen gemeenschappelijk zijn, en daar worden zij absoluut uniform door allen gewaargeworden. vraag: In uw gesprek klonk een zulk begrip als "geestelijk werktuig". Wat betekent "geestelijk werktuig"? Hoe kan men dat verkrijgen? Hoe kan men dat gebruiken? Rav Laitman: Dat zei niet ik, dat zei onze wiskundige, hij bedoelde een scherm.

leerling: Een scherm kan men verkrijgen door in een groep te leren, met een rav, door het bestuderen van een bepaald boek. Wat betekent door het leren? Terwijl je leert, lees je een beschrijving van datgene, hoe je leraar zijn scherm gebruikt. Hij geeft je een beschrijving door, maar je, terwijl je deze beschrijving leest, weet je, hoe men dit scherm gebruikt, en wanneer je dat zal ontvangen. Tegelijkertijd, kweek je in jezelf de wens om dit scherm te ontvangen, en deze wens, door zich geleidelijk te vergroten, verandert in een scherm. vraag: Wat is een scherm? leerling Michael: Een scherm - dat is een zekere geestelijke eigenschap binnen de mens, welke eigenschap hem in staat stelt om andere altruïstische eigenschappen te verkrijgen en daarin de ware natuur, de Schepper te gewaarworden. Rav Laitman: Ik zou zo zeggen. Een mens is een volledige kleine egoïst. Indien hij met behulp van een kabbalistische methode, in een groep en met een rav, zoals hij zei kunt u op dit egoïsme een scherm verkrijgen, d.w.z., u kunt van dit egoïsme naar uw niet-egoïstische wens gebruikmaken, dan kunt u in deze al anti-egoïstische wens, die door u beheerst wordt, geestelijke gewaarwordingen ontvangen. En daarom heet dit scherm een geestelijk werktuig. Meer dan dit heeft de mens niet nodig. In de mens zijn er tien sfirot, het verkrijgen van een scherm erop maakt van hem een geestelijk vat, waarin de Schepper geleidelijk inbedt, en de mens bereikt op die manier, zijn volmaaktheid, oneindigheid, al datgene, wat ons in ons aards bestaan aan ontbreekt. En de mens wordt aan de Schepper gelijk, en in principe, daarin bestaat de primaire taak van de Schepper. Om de mens dermate laag [bij de grond] te scheppen, zodat hij uit zichzelf zichzelf tot het allerhoogste niveau zou kunnen verheffen, en dit proces wordt aan de mens zelf gewaargeworden, men kan dat op generlei wijze doorgeven. Ik nodig allen om aan zichzelf deze gehele weg te beleven.

vraag: U zegt, dat de Kabbala komt uiteindelijk er op neer, om in zichzelf het altruïsme aan te kweken en het egoïsme uit te roeien. Rav Laitman: Ja, maar men dient gewoon te begrijpen, waarom is dat voor ons nodig, waarom in vredesnaam zal ik dat doen. Wanneer je de methode van de Kabbala bestudeert, begin je geleidelijk te begrijpen, dat op die manier is het gehele heelal ingericht behalve onze kleine wereld, welke absoluut tegenovergesteld is ingericht. Juist daarom, vanwege onze tegenstelling met de overige werelden, bevinden wij ons in een onophoudelijk leed en in een onophoudelijke jacht achter genietingen en kunnen wij ons praktisch nooit op te vullen. Wanneer de mens dat bestudeert en begint in te zien, dat juist daarin de bron van zijn lijden besloten is, dan ziet hij noodgedwongen van het gebruik van zijn egoïsme af, alf het kwaad voor hemzelf, d.w.z., deze uitschakeling van het egoïsme vindt op natuurlijke wijze plaats, immers, u stopt toch uw hand niet in vuur, terwijl u weet, dat het u schade zal brengen, zo ook gaat u, naar mate van het beseffen van het kwaad, geleidelijk het egoïsme uit de weg. Hier kan men absoluut geen geweld tegen zichzelf gebruiken. Hier is gewoon de weg van het bewust-worden, van het innerlijke besef. De Kabbala is überhaupt de weg van zelfkennis. vraag: De zelfkennis is toch één ding, maar u hebt het steeds over de geestelijke verheffing, andere werelden, de geestelijke, hogere. Waardoor wordt deze verheffing uitgedrukt? Hoe voelt u dat? Hoe kunt u, al was het maar om een hint te geven, hoe dat wordt uitgedrukt? Rav Laitman: Ik kan zeggen, alleen maar met banale woorden uit onze wereld, maar een gewaarwording daarbij kan ik niet overbrengen, evenmin als ik zelfs onze aardse gewaarwordingen kan overbrengen, indien u ze niet beleefde. Indien ik ergens heb gegeten, een of andere vrucht, of maakte iets buitengewoons door, maar u beleefde dat niet, dan kan ik u dat alleen door een vergelijking op een of andere manier uitleggen. Maar indien bij u zelfs niets van iets dergelijks als het geestelijke is, van wat het is om een geestelijke gewaarwording te beleven, dan kan ik u het op u niet overbrengen. Ik kan alleen gewone woorden zeggen, de mens verkrijgt de volmaaktheid, de eeuwigheid, gaat buiten alle grenzen, buiten de beperktheid, welke op hem door zijn natuur in onze wereld opgelegd werd, hij komt buiten de grenzen van leven en dood te staan, hij bereikt een zulk niveau, waarop alle bronnen van onheil verdwijnt. vraag: Kunt u zeggen, en hoe kan men er zeker van zijn, dat het inderdaad zo is? Immers, men kan er aan gaan twijfelen, een mens kan zich van alles inbeelden. Rav Laitman: Hier is geen inbeelding. De Kabbala ontwikkelt in de mens juist een beheersing en een bijzonder gevoel van een diepe zelfkennis, d.w.z., de waarheid en de leugen - zij gaan tegelijkertijd in één bevatting samen, en je wordt een deelnemer van alle processen in jezelf. vraag: Bent u er zeker van? Rav Laitman: Aangezien ik dat al een beetje door heb, ben ik daar zeker van. Ik stel ook u voor om op jezelf dat uit te proberen.

Download hier het pdf bestand