Прашање: Денес на часот се присутни многу почетници. Каков совет може да им се даде за промена на егоистичната намера во алтруистичка?

Одговор: Во нашиот свет ние постепено се доближуваме до моментот на вистината: немаме повеќе поради што да живееме. Со секој изминат ден светот открива дека неговиот живот е сосема празен. Вистина, ние не сме ни блиску до критичната точка, и луѓето сепак успеваат да се збунат, да ја кријат оваа вистина – зошто немаат никаква замена за сегашниот живот.

Ние треба да им покажеме дека постои алтернатива, дека ние поминуваме одреден процес кој е насочуван одозгора. Ние сме должни да го спроведеме. Ова е посебен, добар процес, извонреднен развој, кој нè воздигнува над живото во телото, кое од ден на ден се приближува до смртта. Ете што треба да им пренесуваме на новите ученици.

Ние треба да се кренеме кон друга перцепција на реалноста. Тоа не значи дека јас само "ја менувам сликата" која ја гледам од моето тело. Не, јас не го менувам надворешниот поглед, туку навистина излегувам во нова реалност, преминувам од еден свет во друг.

Јас во пракса го менувам својот однос, давајќи му нова насока од себе кон ближниот, или од себе кон Создателот. Зошто ближниот е помош, помошна врска, која ми помага да се насочам кон Создателот. Во принцип, јас можам да постојам во својата мала желба за примање, воспримајќи го во неа смртниот свет, или пак можам да излезам надвор и да го осетам вечното постоење, совршената Природа, каде што живеам без ограничувања во светот на Бесконечното.

Таква можност ни обезбедува науката кабала. Во минатите генерации, малкумина можеле да го остварат овој пресврт, овој премин од свет во свет. Но денес, секој кај кого се открива точката во срцето, т.е. духовна желба, може да проба да ја реализира.

Почнувајќи од нашето време па понатаму, целото човештво постепено, фаза по фаза ќе го извршува овој премин.

Од утринската лекција според статии на Рабаш /07/01/2011

“Царски рез“ од циклусот Во крупен план, Несакани деца од Тв 66