Книгата Зохар опишува духовни состојби кои ги чувствуваат тие кои го постигнуваат Вишиот свет. Но раскажува за духовните ликови со наши земни зборови. Тие зборови не потсетуваат на земните ликови. Тие зборови ни создаваат на нашата "желба за примање"- егоистичниот екран, со нашите земни особини – земни ликови.

За опишување на Вишиот свет кабалистите ги земале зборовите од овој свет, зошто во духовното не постојат зборови, постојат само чувства - и ги нарекле со тие зборови духовните особини, кои ги достигнале во своето постигнување.

Затоа читајќи ја Книгата Зохар ние треба да се трудиме да ги препознаваме духовните сили, состојби, односи, одделени од материјалните ликови кои ние навикнавме да ги чувствуваме зад тие земни зборови. Тоа е многу добра и корисна вежба.

Да речеме, ние ги читаме во текстот зборовите: "чело", "очи", "коса". Потребно е да се обидеме веднаш барем да помислиме за сфирот – Кетер, Хохма, Бина, Зеир Анпин, Малхут, кои одговараат на деловите на парцуфот – "чело", "очи", "уши", "нос", "уста", Гаљгаљта Ејнаим и АХАП. "Коса" (сеарот) – тоа е вишокот на Одразената Светлина во која не може да се преслече Директната Светлина, и затоа таа одразена Светлина се излева надвор, создавајќи "коса" на парцуфот.

Тоа се Светлини кои на таков начин се шират одозгора надолу во Вишиот систем, во Рош на Арих Анпин, а потоа во З'А, и преку сите тие парцуфим кај нас доаѓаат сили за да нè пробудат, поправат и наполнат. И затоа во Книгата Зохар ние го изучуваме целиот тој систем на поправка на душите.

Од утринската лекција за книгата Зохар “Предговор кон книгата Зохар“ /06/01/2011