Ние сé уште не сме дошле до чувство дека целиот проблем - е во врската меѓу нас. Сé уште секој сака сам да го "скине плодот од дрвото".

Ние треба да ја достигнеме состојбата под планината Синај за да разбереме оваа омраза за која ни раскажуваат авторите на Зохар.Тогаш ќе ја откриеш таа планина на омразата и ќе почнеш да ја поправаш.

Но, сé уште тоа е само личното его на секој човек, без неговиот однос кон другите. Тоа сé уште не е обратен отисок на Создателот. Сé уште не е секој насочен кон врска со другите.

Така растат бебињата. До 2-3 годишна возраст детето сé уште нема потреба за друштво на други деца, тој игра сам со своите играчки. Само после 2-3 години тој почнува да сфаќа дека може да игра со некој друг, дека уште некој освен него постои.

Исто така е со нашиот развој – сé уште не бараме врска со другите, сé уште не сакаме со нив "да играме". Колку и да зборуваме за тоа – сé е само на зборови, а не во нашата желба.

Од утринската лекција за книгата Зохар “Предговор кон книгата Зохар“ /04/01/2011