04.09.2011 -
Прашање: Што да посакувам ако чувствувам дека недоволно давам на групата, како да немам сили?

Одговор: Навистина, силите завршуваат и во секој момент ќе ги има сè помалку. И тоа е добро – човекот што чувствува дека силите му се при крај! Обично ние дури и не го осознаваме тоа, туку едноставно се помируваме и заспиваме, ја губиме желбата. Ова е од причина што не се грижиме за своето пробудување. Ние треба да си помагаме еден на друг – само така може да се разбудиме! Оној кој не се труди за другите за да може и тие да се погрижат за него, нема да добие сила.

Не е важно на кое ниво се наоѓаат другите, важно е ти сам да почнеш да дејствуваш и да вложуваш во нив и тогаш ќе видиш резултати. Ти не можеш ни да поверуваш колку групата и другарите можат да ти дадат! Сè зависи од влогот на самиот човек и неговата чувствителност. И ако тој вложува во групата, веднаш ќе открие дека тие исто така се пробудиле и дејствуваат во однос на него. Дури ако тој претходно не го забележувал тоа, сега ќе види благодарение на својот влог и тоа се нарекува меѓусебна гаранција.

Од утринската лекција според статија од книгата “Шамати“ - 04.09.2011