Средба во Дизелдорф, март 2006
Проф. Ервин Ласло (Претседател и основач на Клубот на Будимпешта и Светскиот конгрес на мудроста – Италија/Унгарија): Се надеваме дека еднаш годишно ќе имаме ваков форум за длабока дискусија на тема за која веруваме дека е од голем научен и практичен интерес.
Во март 2006, група научници се состанаа во Дизелдорф за да дискутираат за резултатите на своите истражувања. Неочекувано, секој од нив има откриено дека главните принципи за праведно и одржливо општество се подготвени пред милениуми, и се опишани во древните учења.
Проф. Ервин Ласло: Она што го откривме е дека „новата свест" е всушност стара, безвременска, вечна свест.
Со текот на излагањата, на учесниците им стануваше се појасно дека сегашната состојба на светот е всушност одамна предвидена.
Рогер Циглер (Психијатар, шеф на катедрата за интегрална медицина и психологија, Фондација – Светско културно наследство на учењата на мудроста - Германија): Имаме мозок; значи прашањето е, „за што го користиме тој мозок?"Да бевме луѓе од Марс, или жени од Марс, и да дојдевме на Земјата и да видевме вести, не знам дали ќе мислевме дека имаме човештво што размислува.
Хендрик Чуди (Лекар; писател; издавач на книги и списанија; основач и директор на Фондацијата Флукс - Норвешка): И да бидам искрен, гледам свет во кој многу лошо се однесуваме. Нешто сериозно не е во ред.
Др. Михаел Лајтман (Професор по онтологија; Доктор по филозофија; Основач и претседател на Истражувачкиот институт Ашлаг и образовно-истражувачкиот кабалистички институт Бнеи Барух – Израел): Ова е нашето време, и запишано е во книгата на Зохар дека во тоа време луѓето ќе се свртат наназад и ќе почнат да ги проучуваат тие древни, изворни учења.
Рафаел Шмид (Основач и директор на Фондацијата Светско културно наследство на учењата на мудроста - Германија): Она за што всушност зборуваат старите учења – голем дел од тие стари традиции зборуваат за нешто страшно што треба да се случи; го викаат „Армагедон", што значи страшна битка, каде ќе биде пресудниот фактор дали човештвото ќе успее навистина да се фокусира на целите и вредностите.
Наратор: Дискусиите длабоко се фокусираа на суштински прашања – Која е вистинската намена на животот? Зошто е таа намена скриена од човештвото? Која е причината за празнината која луѓето денес ја чувствуваат во светот?
Др. Михаел Лајтман: Нашата суштина е волјата да примаме, но проблемот е тоа што кога сакаме да ја исполниме нашата празнина, празната желба, самото пополнување ја неутрализира желбата. И така цел живот бркаме задоволства, ама никогаш не можеме да се исполниме, и ќе си останеме празни.
Проф. Ашок Гангадин (Колеџ Харверфорд - САД): Сфатете дека ако се заглавите во леќата на егото, која го опредметува и цепка на делчиња вашиот свет и ги цепка информациите на пакети, на крај ќе завршите со искршен свет, и искршено јаство.
Наратор: Научниците речиси едногласно се сложија дека за подобро да го сфатиме тоа што се случува денес, мораме да ги утврдиме и испитаме самите наши корени.
Кристин Лучински (Шеф на катедрата за интегрално образование, Фондација Светско културно наследство на учењата на мудроста - Германија): ...А патот е во човекот за да дојде до дијалог со следниот чекор на свеста. Ова е вистински внатрешен дијалог, не само она што ќе го имаме надворешно во следниве денови.
Харис Стоун (Магистар по свесна еволуција; Фондација за холистичко размислување, бивш претседател на Гредјуејт Институт - САД): Има еден многу паметен стрип со Алберт Ајнштајн пред табла, и тој пишува, пишува, пишува, а под сликата пишува, „а на ова место, токму тука (г-н Стоун покажува на слика), се случува чудо. Тоа е многу слично на она како се чувствуваме понекогаш кога ќе откриеме нешто, 'Аха, сега го сфатив!' " Тоа ни доаѓа без способност да го објасниме феноменот кој ни го носи.
Др. Ервин Ласло: Класичното сфаќање на свеста, вашата свест е, ако прашате луѓе што се случува, од каде ги вадат тие работи, дека доаѓаат од мозокот. Тоа е нешто создадено. А сега ги имаме сите потребни докази дека свеста не е ограничена на мозокот, и веројатно не е ни настаната во мозокот.
Др. Пим Ван Ломел (Кардиолог; истражувач на искуства блиску до смртта - Холандија): Нашата проширена свест не се наоѓа во нашиот мозок, и не е ограничена на мозокот бидејќи не е локална. Без тело, пак можеме да имаме свесни доживувања.
Проф. Ашок Гангадин: Како его-математиката да го одвојува мислителот од предметот (црта), и таа линија на раздвојување е важна бидејќи не отсекува од единството; а ако сме отсечени од интегралниот простор, готови сме.
Др. Пим ван Ломел: Верувам и се надевам дека во блиска иднина, современата наука ќе истражува субјективни искуства, како тие во нашата свест; дека ќе ги прифатиме концептите на полиња, за да сфатиме како сме поврзани еден со друг, и со природата, на нашата загрозена планета.
Сите го делат мислењето дека целото човештво е функционално едно тело, еден организам, и секоја личност е зависна и поврзана со секоја друга личност; и таа глобализација само го направи очигледен фактот дека светот функционира како едно големо село.
Проф. Алфонсо Монтури (Професор и програмски директор на магистерската програма на Калифорнискиот институт за интегрални студии; писател; научен директор на Ворлд Фјучрс Магазин, САД): ...Би можеле ли да го сторите тоа? Би можеле ли само да го слечете сакото и некако да откриете – или, во некои случаи, заради пристојност, да не се соблечете голи – но од каде идат работиве? – Француска волна, Наполи, Италија – се гледа дека луѓето имаат вкус – Ирска, Швајцарија.
Знаете, носам ремен, од кожа е. Претпоставувам дека некоја свиња го дала животот за мојот ремен, но каде живеела свињата? Врска немам.
Значи сакам да кажам, мислам дека ова со планетарната свест е нешто што се случува цело време; тука е цело време. Ние сме тоа.
Г-н Марко Бишоф (Независен научник, писател, консултант за гранични научни подрачја - Германија): Сега има доволно докази дека сите организми, па и луѓе, се опкружени со разни типови на полиња, и дека тие полиња можат и да посредуваат за работи што се случуваат меѓу луѓето.
Проф. Кристофер Бах (Проф. по филозофија и религиски студии, Јангстон, Охајо, САД): Сето човештво се инкарнира како единствен, фундаментален организам, на начин кој изразува единствена намера – дека човештвото во својата целост, со генерациите што идат и си одат, е доста слично на телото кое отфрла мртви кожни клетки, и создава нови, од минута до минута, од час во час.
Наратор: Има голем збир научни докази кои јасно покажуваат дека функционираме како целина, а ние пак не го доживуваме на тој начин нашето постоење.
Проф. Алфонсо Монтури: За жал, моето мислење е дека не сме сосема свесни до која мерка светот е веќе во нас.
Г-н Марко Бишоф: На несвесен начин, отсекогаш постоел. Ние сме веќе поврзани, но прашањето е како да се стане свесен, свесно да се живее таа меѓусебна поврзаност.
Др. Михаел Лајтман: Значи поширокиот концепт на живеење како едно тело ќе биде владеачката сила во нашиот однос со општеството. Затоа мораме да се обединиме и да ја зголемиме свеста во целиот свет.
Проф. Ашок Гангадин: Морам навистина да зборувам во корист на важноста на будењето на свеста, како самата срж на нашиот опстанок. Проблемот е да се поправи свеста.
Г-н Марко Бишоф: Идејата на Вернадски беше повеќе за тоа дека преку човечката активност, интелигентна активност, се формирал нов геолошки слој, дека материјалната земја се трансформирала преку интелигентната активност на човештвото, а тоа е ноосферата.
Наратор: Така теоријата на Вернадски, која потекнува од почетокот на 20 век, денес добива ново значење. Тој претпоставува дека сме опкружени со единствен простор, алтруистичка околина. Ноосферата е универзална љубов, и затоа, ако ја нарушиме, го дестабилизираме целиот свет.
Прашање (од публиката): Цела вечер се прашувам, бидејќи едно нешто многу недостига, што е чистиот разум, без љубов и грижа?
Рафаел Шмид: Љубовта за која тука зборуваме е љубовта на самиот Создател. Таа љубов се содржи во информациското поле. Информациското поле ја љуби секоја честичка на оваа планета на сосема истиот начин. Тоа нема емоции. Не се грижи за тебе или за тебе; само сака целата еволуција да ја развие секоја честичка до нејзиниот максимум, и тоа е највисоката, неемоционална љубов бидејќи на сосема ист начин ја сака секоја честичка.
Наратор: Ако тоа се земе в предвид, присутните се согласија дека најитната задача на човештвото во моментов е да доживее универзална љубов. Тоа значи, да го обедини сиот свет во меѓусебна љубов, меѓусебно исполнување.
Др. Михаел Лајтман: Но ако се поврземе со уште еден, и уште еден, и уште еден, како што претходно нацртав, тогаш задоволствата одат од еден до друг, па трет, и животот во таа состојба го чувствуваме како вечен. Затоа денес, кога човекот е во глобална криза, немаме избор освен да ја решиме. Ако сакаме да се исполниме, дури и на егоистички начин, мораме тоа да го постигнеме така што исполнуваме други.
Проф. Ервин Ласло: По првпат, почнуваме да признаваме дека нашата поврзаност има објективна основа. Сега имаме начин да легитимизираме, објасниме – и тоа е нов поглед на светот. Тоа е поглед на светот како во основа органски, целовит, поврзан. Сите можеме да го правиме тоа што правиме – можеме да пишуваме книги, да држиме говори и што не. Време е да се поврзат работите. Поставуваме инструменти за тоа. Го поставуваме Светскиот совет на Мудроста; правиме телевизиски „канал на мудроста" за кој зборувавме сношти, и ќе поставиме телевизиски канал за таа цел, и радио емисија. Подготвуваме интернет универзитет; создаваме инструменти. Но инструментите мораат да имаат содржина. За мене, ова не беше состанок кој сега заврши; тоа е состанок кој сега почнува. Работата сега почнува. Ви благодарам на сите за учеството, и да останеме заедно и да работиме заедно.
