03.05.2010

Системот не смее да биде комплициран, тој мора да следи само една цел - со точност да го буди човекот во духовна врска. Таа треба што е можно поостро да допре до моето срце, за да се грижам постојано за оваа цел, да проверувам, дали се наоѓам во ова или не. Дали се наоѓам повисоко од знаењето или сум во сопствениот егоизам? Дали се грижам за тоа, групата да ми влијае или не? Ги сакам или ги мразам или ги сакам и мразам истовремено?

Тоа треба да се обидам колку што е можно да го разберам. Тие треба да ме исполнуваат во сите можни видови, за да не можам да избегам. За тоа треба да мислиме и тоа всушност се јавува наша концепција. Принципот на Тамагочи е правилен: сите гледаат и сите користат правилно заедно, но не во однос еден кон друг, а секој со машина - во спротивно секој ќе им пречи на останатите.

Не знам како да играм навистина, и јас играм на лага. За мене не е важно вистина ли е ова или лага, за мене е важно да се разбудам себе си во поврзување со групата, бидејќи без тоа сум мртов.

Без тоа не се движам кон целта. Потребно е овој факт да биде постојано пред мене. Не е важно вистина ли е или лага и не се важни оценките, ништо не е важно. Важно е само, дека ако јас не го добивам величието на целта, тогаш нема да достигнам до неа.