24.01.2011
Јуриј од Молдавија вели дека страдањето е потребно за да се движиме. Како го објаснувате страдањето? Дали треба да се обидам да се спасам од страдањето или да го барам?
Ние никогаш не треба да мислиме на страдањето. Но, ако човек чувствува страдање, тој треба да знае дека до степенот до кој тој се чувствува лошо, тогаш има лушпа, која се спуштила над него, бидејќи никакво страдање не доаѓа од Создателот. Тој е добро, што прави добро. Но, ако го чувствувам спротивно.. Се разбира сè што чувствувам доаѓа од Него, иако ми се чини дека доаѓа од други места..
Но, тоа секогаш доаѓа од Него - ако чувствувам дека сето она што доаѓа е лошо, не е толку пријатно, тоа значи дека до оваа мера има лушпа над мене, егоистично желба. Ова егоистично желба го неутрализира, го поништува доброто влијание, чувството кое доаѓа од Создателот, и го прави од светлина во темнина. Затоа јас се чувствувам лошо.
