26.10.2010
Остануваат само 2 недели до конгресот. Како можеме да го користиме преостанатото време на најдобар начин?
Без сомнение, во преостанатите денови ќе имаме многу пречки.
Ненадејно не сакаш да дојдеш - сакаш да дојдеш. Ненадејно не сакаш да станеш за утринскиот лекција – ама го правиш. Разни такви пречки по дома,на работата, во расположението, во сè. Треба да се разбере дека тоа е тежина,терет на срцето кој е потребен. Тоа е како поделбата на Црвеното море, како бегството од фараонот, како достигнување на планината Синај, за да ја откриеме омразата, навредите меѓу нас. Имаме потреба од овие работи. Потребно ни е токму од нив. Треба да бидеме благодарни за нив. Треба да ги прифатиме со љубов и разбирање и имиња со исправање на навредливите, на овие големи разлики, кои се откриваат преку исправката, ние се издигаме. Ако немаше такви пречки, тогаш немаше да има што да исправиме. Како би се издигнал? Над што би се издигнал?
Се надевам дека секој ќе почувствува многу пречки! Сакам да ги почувствувате!
Ние ги собираме овие изливи на егото – ги сакаме, зошто се издигаме над нив, заедно со нив. И така, секој треба да дојде со целиот свој "багаж". Треба да се соединиме над разликите.
