Pytanie: Jaki stopień należy osiągnąć, aby nie musieć wcielać się ponownie?

W księdze "Brama reinkarnacji" (str.10, druga kolumna) jest napisane, że "wszyscy synowie Izraela muszą wcielać się ponownie, dopóki nie zostaną wypełnieni wszystkimi (światłami) NaRaNChaJ. Jednakże większość ludzi nie posiada wszystkich pięciu części zwanych NaRaNChaJ, lecz mają tylko Nefesz, który pochodzi ze świata Asija".

Oznacza to, iż każdy powinien naprawić tylko swoją część oraz korzeń własnej duszy i nic więcej. Dzięki temu kończy on to, co musi naprawić.

Chodzi o to, że musimy wiedzieć, iż wszystkie dusze pochodzą od duszy Adama Riszon, gdyż po tym, jak popełnił grzech Drzewa Poznania, jego dusza podzieliła się na 600 000 dusz. Oznacza to, że jedno światło, jakie posiadał Adam Riszon, które Święty Zohar nazywa "Wyższym Świeceniem" i które kiedyś miał on w Ogrodzie Eden, rozdzieliło się na wiele fragmentów.

Spójrz w księgę Panim Masbirot (str. 56), gdzie powiedziano: "Albowiem po tym, jak dobro i zło zostało zmieszane (czyli po grzechu), powstała dla klipot wielka konstrukcja i mają one siłę, aby trzymać się Świętości. I aby się przed nimi chronić, światło siedmiu dni stworzenia zostało podzielone na bardzo małe części, którymi klipot nie są w stanie się karmić z powodu ich drobnych rozmiarów.

Podobnie jak w przykładzie króla, który chciał wysłać dużą ilość złotych dinarów swojemu synowi do obcego kraju. Wszyscy mieszkańcy jego kraju byli złodziejami i oszustami i nie miał wiernego posłańca. Cóż zatem zrobił? Rozmienił wszystkie dinary na drobne monety i wysłał je z wieloma posłańcami, więc nie było sensu czerpać przyjemność z rabunku i naruszyć w imię tego godność królewską".

W analogiczny sposób poprzez rozdzielenie czasu pomiędzy licznymi duszami możliwe jest za pomocą świeceń dni przejawienie wszystkich świętych iskier, które zostały ograbione przez klipot z powodu grzechu Drzewa Poznania.

Tajemnica liczności dusz polega na podziale na wewnętrzne światła, a kategoria licznych dni jest wynikiem podziału na zewnętrzne światła. Grosz do grosza dołącza się na poczet dużego światła, a wtedy nastąpi koniec naprawy.

Wynika z tego, że każdy rodzi się tylko z niewielką częścią swojej części duszy Adama Riszon. A kiedy naprawi swoją część, nie musi już wcielać się ponownie. Dlatego człowiek może naprawić tylko to, co dotyczy jego części. Napisał o tym Ari w księdze "Drzewo Życia": "Żaden dzień nie jest podobny do drugiego, żadna chwila nie jest taka sama jak inna, nikt nie jest podobny do drugiego i galbanum naprawi to, czego kadzidło nie naprawi. Ale każdy powinien naprawić to, co dotyczy jego części".

Musimy jednak wiedzieć, że każdy człowiek, który się rodzi, ma pracę do wykonania wyboru. Człowiek bowiem nie rodzi się sprawiedliwym, jak powiedzieli mędrcy (Traktat Nidah, 16:2): "Rabbi Hanania Ben Papa powiedział: anioł imieniem Noc, który odpowiedzialny jest za brzemienność, bierze kroplę nasienia, przedstawia ją Stwórcy i pyta: «Władco świata, kto powstanie z tej kropli: bohater czy słabeusz, mędrzec czy głupiec, bogacz czy biedak?» Jednak grzesznik czy sprawiedliwy – tego nie mówi".

Sens tego jest taki, że człowiek nie rodzi się sprawiedliwym, ponieważ "sprawiedliwy czy grzesznik - tego nie mówi", pozostawione jest to do wyboru człowieka. Każdy zgodnie z jego wysiłkami w Torze i przykazaniach otrzymuje możliwość oczyszczenia swojego serca i naprawy swojej kategorii - to, co jest mu powierzone zgodnie z korzeniem jego duszy. A wtedy zdobywa doskonałość.

Pierwszy stopień, na którym rodzi się człowiek

Napisane jest w księdze Zohar ("Miszpatim", 4:11 w komentarzu "Sulam"): "Patrz: kiedy człowiek się rodzi, daje mu się duszę (Nefesz) ze strony zwierzęcia, ze strony czystości, ze strony tych, którzy zwani są kołami świętości, co oznacza ze świata Asija. Jeśli zasłuży on na więcej, dostaje duch (Ruach) ze strony świętości, czyli ze strony świata Jecira. Jeśli znów zasługuje na więcej, dostaje duszę Neszama ze strony tronu, co oznacza ze świata Brija. Jeśli zasługuje na jeszcze więcej, dostaje duszę Nefesz poprzez świat Acilut. Jeśli ponownie zasługuje na więcej, dany jest mu duch (Ruach) świata Acilut ze strony środkowego filaru, a wtedy jest on nazywany synem dla Stwórcy, jak jest to napisane: «Jesteście synami Pana, Boga waszego» [1]. Jeśli znów zasługuje na więcej, dostaje duszę (Neszama) ze strony Aba we-Ima reprezentujących Binę, o których mówiono: «Niech każda dusza sławi Stwórcę» [2]. I uzupełnia się w nich HaWaJaH".

Doskonałość duszy jest wtedy, gdy człowiek posiada NaRaN światów BJA i NaRaN ze świata Acilut. Jest to stan doskonałości, jaki miał pierwszy człowiek przed swoim grzechem. Dopiero po grzechu zszedł on ze swojego stopnia, a jego dusza podzieliła się na 600 000 dusz.

Dlatego świat duchowy człowieka nazywa się Neszama, nawet gdy ma on tylko Nefesz-de-Nefesz, ponieważ istnieje zasada: o czymkolwiek się mówi, zawsze mówi się o jego najwyższej właściwości. A ponieważ najwyższa właściwość człowieka to stopień Neszama, dlatego generalnie świat duchowy człowieka zawsze nazywany jest imieniem Neszama.

I chociaż każdy człowiek rodzi się na najmniejszym stopniu, powiedziano jednak (patrz "Brama reinkarnacji", str. 11, druga kolumna): ”Każdy człowiek może być jak Mosze (Mojżesz), jeśli zechce oczyścić swoje uczynki, ponieważ może przyjąć innego ducha (Ruach), wyższego, do wysokości świata Jecira, a także duszę Neszama z wysokości świata Brija”. W związku z tym zrozumiesz również znane powiedzenie mędrców: ”Duchy sprawiedliwych lub ich dusze przychodzą i zostają włączone w człowieka przez tajemnicę poczęcia, aby pomagać mu w służeniu Stwórcy”.

Ponadto powiedziano w komentarzu Sulam (Przedmowa do Księgi Zohar, str. 93): ”«Poganiacz osłów» - jest to pomoc dla dusz sprawiedliwych, która przysyłana jest im z góry, aby podnosić ich ze stopnia na stopień. Gdyby nie ta pomoc, którą Stwórca przysyła sprawiedliwym, nie byliby oni w stanie wyjść ze swojego stopnia i wznieść się wyżej. Dlatego Stwórca zsyła z góry wysoką duszę każdemu sprawiedliwemu według jego zasług i stopnia - duszę, która pomaga jemu w jego drodze. I nazywa się to włączeniem duszy sprawiedliwego i odkryciem duszy sprawiedliwego”.

Wynikają stąd znane słowa: nie ma pokolenia, w którym nie byłoby takich jak Abraham, Izaak i Jakub [3]. Nie znaczy to, że urodzili się oni takimi i nie mają wyboru. Jednak ludzie, którzy starają się podążać drogą prawdy i podejmują wysiłki, które należy podjąć, zawsze otrzymują pomoc z góry poprzez włączenie duszy sprawiedliwego, czyli otrzymują siłę, aby wspinać się po wyższych stopniach.

Tak więc wszystko, co dane jest z góry, przychodzi jako pomoc, ale nie bez jakiejkolwiek pracy i dokonania wyboru. I istnienie świata jest zapewnione dzięki tym sprawiedliwym, którzy przyciągają obfitość z góry, dzięki czemu jest zabezpieczenie na górze.

[1] Tora, Dwarim, 14:1

[2] Pisma, Księga Psalmów, 150:6

[3] Zob. Midrasz Raba, 56:7