Kiedy przejawiło się w pragnieniu Króla tworzyć i stwarzać światy, twarda iskra stworzyła pieczęć w najwyższym świetle. "Stworzyła pieczęć" oznacza wyjście i skrócenie światła, pozostawiającego miejsce wolne i puste od światła i to określa się, jako pieczęć, ponieważ do tego tworzenia wyższe światło wypełniało całą realność i kiedy przejawiło się w pragnieniu Jego stworzyć światy, On stworzył pieczęć w wyższym świetle, to znaczy skrócił światło i wyprowadził je z miejsca wokół Malhut, i dzięki tej pieczęci utworzyło się miejsce dla wszystkich światów.
"Iskra" - jest to iskra ognia.
"Twardość" - jest to siła surowego sądu, działającego w kli Malhut, z powodu którego skróciło się i wyszło światło z miejsca wokół Malhut.
Kiedy światła pragną pojawić się i otworzyć się, ta iskra, w której zawiera się siła sądów, nazywanych "kolory" uderza po rozprzestrzenieniu wyższego światła i to rozprzestrzenienie odpychane jest z powrotem.
W następstwie tego odepchnięcia i uderzenia wychodzą te subtelne światła i stają się, jak jedna całość z rozprzestrzenieniem wyższego światła. Te subtelne światła nazywają się "odbite światło", rozprzestrzenienie wyższego światła nazywa się "proste światło".
Wtedy ta iskra otworzyła w nich kolory, czyli różne stopnie i one zabarwiły wszystko razem, zarówno odbite światło, tak i proste światło jest w czterech kolorach - biały, czerwony, zielony i czarny. I są to cztery stopnie - Hohma, Bina, Tiferet i Malhut.
Ta iskra podnosi się w świeceniu z dołu do góry, nazywanym "rosz" i opuszcza się przy odwróceniu tego świecenia, żeby świecić z góry w dół, nazywanym "guf". I ta iskra nazywa się "twardą iskrą". Iskra ta ukształtowała się i uderzyła we wszystkie początki świecenia i ona mówi każdemu z nich: "Rośnij!". Czyli w następstwie jej uderzenia, po rozprzestrzenieniu wyższego światła wychodzą absolutnie wszystkie poziomy istniejących w światach stopni i ona określa miarę wielkości każdego ze stopni.
Twarda iskra - jest to iskra uderzająca po rozprzestrzenieniu wyższego światła i podnosząca odbite światło, obłóczające go. I w następstwie tego uderzenia rodzą się i wychodzą absolutnie wszystkie stopnie. Ona określa siłę skrócenia istniejącą w kli Malhut, żeby nie otrzymywać wyższego światła, która ustanowiła się następnie także w twardym ekranie, nazywanym "źródło". Jednak tutaj mówi się o początku wychodzenia tej twardej iskry z Nieskończoności, kiedy ona jeszcze nie ustanowiła się w ekranie, ale jest siłą sądu, doprowadzającą do skrócenia światła w kli Malhut.
Ta twarda iskra wyszła i utworzyła się wewnątrz najbardziej skrytego ze wszystkich ukrytych w Nieskończoności, wewnątrz jej ostatniego stadium, Malhut Nieskończoności, forma w jej początkowym wyglądzie, czyli forma sądu w swoim pierwotnym stanie była jeszcze zupełnie niedostrzegalna. Ta twarda iskra utworzyła się i znajdowała się wewnątrz kręgu, w centrum kręgu, przypominającego pierścień. Nie była ona ani biała, ani czarna, ani czerwona, ani zielona.
Wyjaśnienie powiedzianego. Przed tym, zanim były utworzone twory i stworzone stworzenia, wyższe, proste światło napełniało całą realność i nie było żadnego wolnego miejsca dla istnienia tworów i stworzeń i nie było tam ani początku (rosz), ani końca (sof), a wszystko było tylko jednorodnym, prostym światłem i nazywa się ono światłem Nieskończoności. A kiedy przejawiło się w prostym pragnieniu Jego stworzyć światy i stworzyć te stworzenia, wyszła twarda iskra, czyli siła sądu, która utworzyła się w Malhut, która wyszła z Nieskończoności i stworzyła pieczęć w wyższym świetle. Wtedy skróciło się światło i wyszło z kli Malhut i miejsca wokół niej. To wyjście światła nazywa się pieczęcią w wyższym świetle, ponieważ utworzyła się tam pusta przestrzeń, gdzie nie ma światła i w tej pustej przestrzeni wyjdą potem wszystkie światy i wszystko, co jest w nich.
I ponieważ ta twarda iskra wyszła i uformowała się teraz, z ostatniego stadium Nieskończoności, jeszcze nie mógł otworzyć się w niej żaden sąd, a tylko korzeń, od którego rozprzestrzeniły się i ukształtowały następnie wszystkie sądy w światach, ale sama ona znajdowała się w swoim początkowym stanie i przedstawiała sobą zaledwie pierworodną siłę, czyli jeszcze nie było widać w niej żadnego przejawienia sądu. I także miejsce skrócenia, pusta przestrzeń, z której wyszło światło, także znajdowała się we właściwości pełnej jednorodności i w ogóle nie było widać tam żadnego przejawienia (formy) sądu. I to nazywa się okrągłym kształtem, czyli siła sądu była włączona w centrum tego kręgu, w centralny punkt i ona jest tam, jak swego rodzaju oś, na której obracają się wszystkie światy, żeby podsłodzić i naprawić go (ten punkt).
I także nie było tam, w tej przestrzeni żadnego koloru, ponieważ kolory jest to przejawienie sądów, stwarzających zmiany na stopniach, a tam jeszcze nie był widoczny żaden sąd. I mówi się w Zoharze: "Nie była ona ani białą" - ponieważ biały wskazuje na światło Hohma, w którym nie ma żadnego koloru i sądu. Ale po tym, jak światło wyszło stąd, skróciwszy się, nie ma tam białego koloru. Przecież, jeżeli światło wyszło to tam powinien pozostać czarny kolor, wskazujący na brak światła? Jednak powiedziano, że i czarnego tam nie było. I ani czerwonego - koloru Biny i ani zielonego - koloru Tiferet.
Kiedy ona określiła wielkość stopni, to utworzyła kolory dla tego, żeby świecić wewnątrz tej przestrzeni i pieczęci, ponieważ po skróceniu i stworzeniu pieczęci ona kontynuowała rozprzestrzenienie linii światła od światła Nieskończoności, do miejsca tej pustej przestrzeni w taki sposób, że wyższy rosz (początek) tego rozprzestrzenienia wychodzi od samej Nieskończoności, stykając się z nią, a zakończenie tego rozprzestrzenienia było w miejscu twardej iskry, znajdującej się w centralnym punkcie, w centrum tego kręgu, ponieważ ta twarda iskra przeszkadza wyższemu światłu przejść przez nią, dlatego światło kończy się tam. I rozprzestrzenienie tej linii światła zawiera w sobie cztery kolory - sfirot Hohma, Bina, Tiferet i Malhut, które świecą wewnątrz skróconego miejsca. Jak powiedziano: "Kiedy ona zmierzyła wielkość stopni, to utworzyła kolory, żeby świecić wewnątrz tej przestrzeni i pieczęci" - W czasie rozprzestrzenienia linii światła utworzyły się kolory, żeby świecić w tym miejscu, ale przed tym nie było w skróconym miejscu żadnego koloru.
I wiedz, że dwa działania są u twardej iskry:
Uderzeniowe połączenie (ziwug de akaa), od którego wychodzą wszystkie te stopnie i to działanie odbywa się w Malhut rosz, podnoszącej odbite światło z dołu do góry i rodzącej dziesięć sfirot rosz, a także obracającej się, żeby świecić od siebie i niżej i rodzącej dziesięć sfirot guf.
Działanie zakończenia wszystkich stopni, dlatego, że w czasie rozprzestrzenienia dziesięciu sfirot guf stopni z góry w dół, od Keteru do Malhut, nie może światło być przyjęte w Malhut guf z powodu twardej iskry, znajdującej się tam i przeszkadzającej wyższemu światłu, nie pozwalając mu rozprzestrzeniać się tam. Dlatego świecenie kończy się.
Z Nieskończoności wychodzi twarda iskra, żeby przyciągnąć ozdoby i mochin do wszystkich stopni, bowiem wszystkie mochin wychodzą w następstwie uderzeniowego połączenia (ziwug de akaa) twardej iskry. To działanie iskry jest konieczne, żeby sterować Malhut, nazywanej "wielkie morze", żeby ona nie wychodziła za swoje granice, na zewnątrz. Innymi słowami, żeby ona nie otrzymywała w siebie wyższego światła od ekranu i w dół, o którym powiedziano: "Do tej pory dojdziesz i nie dodawaj" [1] - czyli do granicy tego ekranu dojdzie to światło i dalej nie będzie rozprzestrzeniać się. Podobnie do piasku ograniczającego i kończącego wody morza i odpychającego fale tego morza z powrotem i z tej przyczyny nazywa się Malhut rosz - Malhut dokonującą ziwug (połączenie), a Malhut guf - kończącą Malhut.
Koniecznie trzeba także wiedzieć, że rozprzestrzenienie linii światła - jest to parcuf AK, który jest Keterem w odniesieniu do czterech światów ABEA. I ponieważ obowiązkowo istnieją w każdym rozprzestrzenieniu cztery stopnie, jeden poniżej drugiego, AB - SAG - MA - BON, to i ta linia zawiera w sobie pięć parcufów świata AK (Adam Kadmon).
Wewnątrz twardej iskry wychodzi jedno źródło, od którego zabarwiają się poniżej kolory. "Jedno źródło" - jest to ekran, który ustanowił się wewnątrz Malhut, żeby wznosić odbite światło. Bowiem zderzenie, ziwug de akaa (uderzeniowe połączenie) z wyższym światłem - jest to nieustający ziwug (połączenie), i staje się ekran, jak źródło, nieprzerwanie promieniujące odbite światło. "Kolory" - oznaczają sądy. "Zabarwiają się" - oznacza przejawienie sądów. "Poniżej" - oznacza "w sfirot guf"
Świecenie odbitego światła świeci z dołu do góry i z góry w dół. Świecenie jego z dołu do góry nazywa się rosz. I w świeceniu rosz jeszcze nie otworzyły się kolory, ale tylko przy świeceniu z góry w dół, nazywanym "ciało" przejawiają się te cztery kolory. I dlatego powiedziano, że "zabarwiają się poniżej kolory". Czyli w świeceniu z góry w dół przejawiły się kolory, a nie w świeceniu z dołu do góry.
Sądy nie mogły przejawić się z dołu do góry, ponieważ wyższy i niższy zawsze przedstawiają sobą "przyczynę" i "skutek" i niższy pochodzi od wyższego. I ponieważ twarda iskra znajduje się na dole, w Malhut rosz i świeci z dołu do góry, to "przyczyna", dziewięć wyższych sfirot całkowicie nie jest pod wpływem niedostatków swojego "następstwa", Malhut.
Jednakże w ciele pochodzącym od uderzeniowego połączenia (ziwug de akaa) twardej iskry, ponieważ ta twarda iskra jest jego "przyczyną", otwierają się sądy tej twardej iskry. Tak jak cała siła sądów istniejących w "przyczynie", otwiera się w jej "następstwie”. I stąd nam wiadomo, że każda właściwość awijut (grubości pragnienia) i niedostatku może działać tylko od miejsca, w którym się znajduje i niżej, ale nigdy nie powyżej miejsca, w którym się znajduje.
