TAAMIM, NEKUDOT  I OTIOT

14) „Mędrcy jaśnieją” [3] – jak dźwięk taamim (tonów). I zgodnie z ich melodią podążają za nimi litery (otiot) i punkty (Nekudot). Dziesięć sfirot dzieli się na podstawy – Taamim, Nekudot (punkty, kropki) i otiot (litery). Taamim (tony) - jest to Keter, Nekudot (punkty) – jest to Chochma, otiot (litery) – jest to ISZSUT i ZON. I jest to tylko w stosunku do kelim. Jednak w stosunku do mochin, uważa się taamim za Chochmę, nekudot (punkty) – jest to Bina, a otiot (litery) – jest to ZON.

I różnica pomiędzy mochin, a kelim wychodzi od dwóch parcufów świata AK. Albowiem kelim wychodzą od parcufa Keter świata AK, w którym światła obłóczone są w odpowiadające im kelim, jednak mochin wychodzą tylko od parcufa AB świata AK, w którym zmienia się porządek obłóczenia świateł w kelim, ponieważ brakuje w nim Malchut kelim i Keter świateł. I dlatego w nim światło Chochma obłóczyło się w kli Keter, światło Biny w kli Chochma, a światło Zeir Anpin w kli Bina.

I dlatego w odniesieniu do parcufów i kelim, wychodzących od parcufa Keter świata AK, uznaje się, że taamim są w Keterze, nekudot (punkty) są w Chochmie, a otiot (litery) w Binie. Jednak odnośnie mochin, wychodzących tylko od parcufa AB świata AK, w którym światło Chochma obłóczone jest w Keter, światło Bina w Chochmę, światło Zeir Anpin w Binę, to wtedy taamim odnosi się do światła Chochma, nekudot do światła Bina, a otiot znajdują się w ZON.

Taamim jest to - „blask nieboskłonu”, nekudot jest to cholam, szuruk i chirik, znajdujące się w Binie, a otiot znajdują się w dwóch parcufach ZON, na które wskazuje fragment – „(Et) niebiosa i (we et) ziemię” [5]. I same taamim, nekudot i otiot, także dzielą się na taamim, nekudot i otiot, a więc taamim, nekudot i otiot są w taamim, a także w nekudot i także w otiot. I są one trzema stopniami – rosz, toch i sof, w każdej właściwości – taamim, nekudot i otiot.

Rosz, toch i sof właściwości taamim, są to wyższe taamim, średnie taamim i niższe taamim. Czyli, taamim (tony), znajdujące się nad literami takie, jak paszta i rewii oraz znajdujące się wewnątrz liter, są to psik i makaf, oraz znajdujące się pod literami takie, jak mercha i tipcha. I w ten sposób, w nekudot, są nekudot położone nad literami - Cholam, wewnątrz liter – szuruk, melafum, kiedy kropka znajduje się wewnątrz litery „waw” (w takiej formie -  וּ), oraz pod literami – chirik. I w taki sam sposób w literach, czyli w ZON.

Na początku „Zohar” wymienia trzy rodzaje taamim, czyli trzy rodzaje blasku:

Blask najbardziej ukryty ze wszystkich ukrytych, świecenie Atika, dlatego, że Atik, jest to Keter świata Acilut i dlatego jest on właściwością taamim w taamim.

Blask „reszit (początek), Arich Anpin, średnie taamim, właściwość nekudot w taamim.

Ukryty blask, ISZSUT, niższe taamim, właściwość otiot w taamim.

I liczenie zaczyna się tutaj od Atika, Keteru, ponieważ „Zohar” mówi ze strony parcufim i kelim, wychodzących od parcufa Keter świata AK.

A następnie ponownie przytacza się trzy rodzaje świecenia, które „Zohar” wyjaśnia imionami - „Będę (Eke), jakim (aszer) Będę (Eke)” [10], czyli mochin HABAD, odpowiadające słowom – „Na początku (bereszit) stworzył (bara) Wszechmogący (Elokim)” [5] I tam zmienia on kolejność:

Pierwszy blask, świecenie Arich Anpin, a nie Atika, bowiem mochin te wychodzą od parcufa AB świata AK, w którym swiatło Chochma jest w kli Keter. W ten sposób taamim jest to Chochma, Arich Anpin i wyższe Aba we – Ima, właściwość taamim w taamim, pierwsze imię Eke.

Drugi blask, ukryte świecenie, ISZSUT i Bina i są oni właściwością nekudot w taamim, średnie taamim.

Trzeci blask, świecenie włączające wszystkie litery i kolory, ZON, Daat, ostatnie imię Eke, właściwość otiot w taamim.

Nekudot, są to ISZSUT, właściwość „aszer (אשר)”, która wyszła z „reszit (ראשית)”. Dzielą się one na wyższe, średnie i niższe, rosz, toch i sof , czyli właściwości taamim, nekudot i otiot w nekudot. Dlatego, że cholam litery MI, jest to wyższe nekudot, właściwość taamim w nekudot. Szuruk litery Ele, jest to średnie nekudot, właściwość nekudot w nekudot. Chirik, ZON, zlane z literami ELE, jest to niższe nekudot, właściwość otiot w nekudot i wszyscy oni włączeni są we właściwość „stworzył (bara)” [5].

Otiot ZON dzielą się na dwie właściwości ZON, jak wskazywało – „ (Et) niebiosa i (we et) ziemię” [5]. I otiot także dzielą się na trzy właściwości rosz, toch i sof i są to właściwości taamim, nekudot i otiot w otiot. Gdyż duże ZON, włączone w „(et) niebiosa” [5], są właściwością taamim w otiot i są to duże litery (otiot), duże WAK. Mały Zeir Anpin, nazywany Jakow, są to średnie litery, właściwość nekudot w otiot. I mała nukwa Rachel, są to małe litery, właściwość otiot w otiot.

W ten sposób słowo „bereszit (na początku)” [5], jest to taamim i jest to Arich Anpin i wyższe Aba we – Ima. W nich zawarte są trzy rodzaje blasku – właściwości taamim, nekudot i otiot w taamim. Ich własna właściwość jest to właściwość taamim w taamim. To, że świecą one ISZSUTowi w ukrytym świeceniu, jest to właściwość nekudot w taamim. To, że świecą one ZON, w świeceniu, włączającym wszystkie litery i kolory, jest to właściwość otiot w taamim.

Słowo „stworzył (bara)” [5] – to nekudot ISZSUT, dzielące się na trzy właściwości - taamim, nekudot i otiot w nekudot. To, że otrzymują oni od Aba we – Ima, uważa się za wyższe nekudot, kropkę „cholam”, właściwość taamim w nekudot. Ich własna właściwość, jest to właściwość średnie nekudot, kropka „szuruk”, właściwość nekudot w nekudot. To, że świecą oni ZON, jest to właściwość otiot w nekudot, kropka „chirik”.

Słowa „(et) niebiosa i (we et) ziemię” [5] odnoszą się do właściwości otiot, dzielą się one na taamim, nekudot i otiot w otiot, rosz, toch i sof otiot. Duże ZON, „(et) niebiosa” są właściwością taamim w otiot, otrzymującymi od Aba we – Ima. Mały Zeir Anpin, Jakow, jest to właściwość nekudot w otiot, które otrzymują od ISZSUT, czyli litery „waw (ו)” w słowach „i (we et  ואת) ziemię”. Mała nukwa Rachel, jest to właściwość otiot w otiot, czyli własne właściwości otiot [17].

Dlatego powiedziano – „Mędrcy” [3], czyli otiot (litery), „jaśnieją” [3] – razem z ich nekudot (kropkami), jak taamim (tony) melodii. I w zgodności z dźwiękiem tych taamim (tonów), cały czas podążają za nimi otiot i ich nekudot, podobnie do wojska, idącego za swoimi władcami. Taamim, to - wyższe Aba we – Ima, nekudot, to - ISZSUT, otiot, to – ZON. I powiedziano, że ZON, nazywane mędrcami [3], „jaśnieją” [3] razem z mochin, które otrzymują one od ISZSUT, nazywanych nekudot, w zgodności ze światłem taamim, czyli wyższym Aba we – Ima, i ISZSUT i ZON cały czas podążają za Aba we – Ima, jak wojska z swoim władcą. I tutaj w ogólnej formie, a dalej wszystko wyjaśnia się w formie szczegółowej.

Otiot (litery) – jest to guf (ciało), a nekudot (punkty) jest to właściwość ruach (duch), w stosunku do niego i wszyscy oni wykonują swoje ruchy w ślad za ich taamim (tonami), otrzymując siły życiowe. Dlatego, że punkty (nekudot) i litery (otiot) podobne są do ciała, w którym przebywa duch życia. Innymi słowami litery bez punktów, kropek, to jakby ciało bez życia. I także ZON, właściwość otiot, cały duch życia, znajdujący się w nich, schodzi od ISZSUT. Przecież jeśliby nie ISZSUT, świecący w nich, nie byłoby w nich żadnego ducha życia. Ale także ISZSUT, duch życia ZON, otrzymują życiowe siły i napełnienie od wyższych Aba we – Ima, właściwości taamim. Zarówno otiot (litery), jak też nekudot (punkty), wykonują swoje ruchy, podążając za dźwiękiem taamim (tonów) i otrzymują od nich całe życiowe napełnienie i wielkość swojego stopnia.

Kiedy zachodzi ruch w dźwiękach taamim, podążają za nim otiot i nekudot, a kiedy dźwięk taamim ustaje, przestają się poruszać. Jak powiedziano – „Według słowa Stwórcy zatrzymywali się i według słowa Stwórcy poruszali się” [18]. Jeśli taamim wykonują ruch, przekazując swoje światła nekudot i otiot, tzn. poruszają się. A jeśli zatrzymują się taamim, tzn. przestają napełniać nekudot i otiot, wtedy zatrzymują się nekudot i otiot.

Podobnie, jak widzimy, że dźwięk taamim (tonów) przeobraża słowa, zawierające w sobie litery diakrytyczne, nadając im czasem całkowicie przeciwny sens, tak też napełnienie Aba we – Ima, właściwości taamim, oddziałuje na mochin ISZSUT i Zon całkowicie je przeobrażając. Na przykład, jeżeli człowiek mówi do swojego przyjaciela – „taką ważną księgę dam tobie”, to może być w to włożone pragnienie wręczenia i przekazania zawartości przyjacielowi, czyli brzmi w tym motyw przychylności do niego, ale może być też włożony w te słowa przeciwny sens- odmowy i braku chęci dawania, jeśli powie to z nutą zdumienia.

Przecież w słowach, samych w sobie, nie ma żadnego przekonania i wskazówki, a tylko zgodnie z ich motywem i wyjaśnieniem. Taki jest stopień oddziaływania mochin Aba we – Ima na ISZSUT i ZON. W samych mochin nie ma szczególnego znaczenia - ani wsparcia, ani odrzucenia, ale tylko w zgodności ze świeceniem Aba we – Ima dla nich.