Михаел Лајтман - Егото нè присилува да ја зголемуваме добивката на штета на другите, што е спротивно од равнотежата помеѓу елементите во природата, кои се витални за да постои хармонија.

Опседнати ли сте од предмети? Изгледа да. Ние сме потрошувачи, и тоа станува наш примарен идендитет. Според книгата - "Инфлуенца: севкупна епидемија", живееме за да купуваме и фрламе толку работи и трошиме повеќе пари на вреќи за ѓубре, отколку други земји за најнеипходното.

Еколошките проблеми со кои се сретнуваме се само симптоми кои укажуваат дека не сме во равнотежа со Природата. За да ја решиме еколошката криза, треба да ги научиме законите кои делуваат во Природата и истите начела да ги вметнеме во нашето друштво.

Моменталниот пад на доларот повлекува сеќавања на ситуацијата која ја довело до колапс LTCM. Иако доларот паѓа веќе некор време, најдраматичен пад на вредноста е предизвикан со промените на кинеската политика. Кина која прагматично се занимава со својата сопствена економија почна да се одалечува од доларот и почнала да го пренасочува плаќањето на инвестициите со други монети.

Глобализација на економијата значи врзување на секој локален пазар за светскиот.Актуелниот пад на доларот, предизвикан со проблемите на кинескиот пазар, јасно покажува колку се локалните пазари независни.

На владите во дел од светот тешко им е да ги исполнат ветувањата дадени на нивните гласачи заради високата цена на нафтата и бавниот глобален економски раст. Навистина економските услови се променети во однос на минатата година и се потешко се исполнуваат ветувањата дадени на работниците, претпријатијата, корпорациите, на локалната власт.

Гордон Браон, во својот говор на конференцијата на Лабуристичката партија, прецизно ја опишува сегашната состојба во која светот се наоѓа: „колапс на банките, несолвентност, променливоста на цената на нафта, брзата технологија и востание во Азија – никој не може да се сомнева дека сме во друг свет и дека е на сила глобалното време". А глобалното време бара нов модел на делување кое ќе му прилега.

Некои од нас ги следат невобичаените случувања во финансиската трговија, гледаат како влијаат на трговијата со акции и само вртат со глава и се чудат. Другите пак, имаат многу повеќе лично влијание во ситуацијата. Можеби сме согледале како ни се намалува пензиската сметка и сме загрижени како да ја спасиме нашата пензија.

Финансискиот колапс е неизбежен. Во ориентираното општество кое е ориентирано кон профитот, некој секогаш добива, некој губи. На тој начин тие што добиваат стануваат се посилни, нив им е полесно да постигнат повеќе: повеќе пари, повеќе сила, се на сметка на другите. Овој тренд е присатен во сите општества на светот, поради што е поголемиот дел од богатството и моќта секогаш концентрирана во рацете на малцинството.

Неодамнешниот пад на ВАЛ не` шокира сите.Веќе е време за темелна промена на нашите системи, ако сакаме да излеземе од стопанскава криза.

„Се среќаваме со вистинска планетарна криза. Таа е морален и духовен предизвик на севкупното човештво", драматично изјавил поранешниот председател Ал Горе кога ја примаил Нобеловата награда. Но, кога се спуштила завесата на сјајната церемонија доделување на наградата, се појави прашањето: Дали нашата зголемена свесност за околината ќе не заштити од еколошка криза?

Можеби го препознавте името на мелодијата на групата РЕМ. Да, крај на светот каков ние го познаваме. Тоа не значи дека се` ќе исчезне во вселената, туку означува дека се ближи крајот на деновите во кои "што е мое е мое, а што е твое е исто мое".

Ни се чини дека постојано се бориме со некоја криза, или животен проблем. Се надеваме дека само уште овој проблем да го решиме, и конечно ќе најдеме малку мир и заслужен одмор. Но работите никако не испаѓаат така. Што туку сме го решиле едниот проблем, се јавува друг. Здравствениот проблем ни создава криза, а потоа вработувањето. Можеме да се запрашаме "постои ли причина за сево ова?" или можеби ова е глупаво прашање?

Слобода... Во текот низ историјата бевме сведоци како држава по држава, култура по култура се вовлекуваат во поголеми борби и војни, се во името „трагање по слобода". Самата природа на човештвото, не се згрозува од ништо толку силно, како од понижувањето и угнетувањето од друга сила, која му ја ограничува личната слобода. Каде почнува таа потреба за слобода? Како стануваме слбодни, како знаеме дали сме слободни?