Opublikowano 10 listopada 2011

Pytanie: Grupę można porównać do samochodu, który działa tylko wtedy, gdy wszystko w nim jest naprawione. Gdy tylko jedna część nie będzie funkcjonować, wtedy cały samochód zatrzyma się. Z jednej strony to napędza grupę do przodu, a z drugiej strony jest to trochę przerażające. Czy to oznacza, że gdy jedna osoba straci na kongresie prawidłowe nastawienie, to wtedy nic nam się nie uda?

Odpowiedź: Nie. Gdyż dzieli nas od doskonałości 125 stopni. Tak więc, idealny system jest jeszcze daleko, dlatego jest od nas wymagana  najpierw niedoskonała duchowa praca, aby móc wznieść się na pierwszy stopień. Nie ma tu potrzeby martwić się o pełną doskonałość wszystkich i każdego z osobna. Wystarczy stosunkowo niewielki wkład wysiłku. W taki sposób też otrzymamy nasz pierwszy, na razie zabawkowy samochód. Nie będzie to jeszcze Porsze, a tylko drewniany wózek bez silnika. 

Na pierwszym stopniu oczekuje się od nas tylko początkową, niemal  „nieważką” doskonałość, najlżejsze (połączenie), które posiada jeszcze dużą ilość braków. Wystarczy już, jeśli przyjdziemy na kongres z prawidłowym pragnieniem, aby osiągnąć pierwszy ze 125 stopni doskonałości. I to leży w naszej mocy.

Z lekcji do artykułu „Darowanie Tory” 06.11.2011