Opublikowano dnia 2 listopada 2016

13 rzeczy, których nie wiedzieliście o Kabale

Kabała pozwala nam poznawać prawa natury, które nami zarządzają i wykorzystywać je dla własnych korzyści. Dlatego jest ona niezbędna wszystkim razem i każdemu z osobna. I nadszedł czas, aby zrzucić z niej zasłony i rozwiać mity.

Moje turne z wykładami po Izraelu, razem z cotygodniowym felietonem na portalu Ynet wywołały falę interesujących pytań o tym, co kryje się za „tajną nauką”. Ludziom nie wystarcza już opinia innych ludzi i chcą się dokopać do prawdy.

Cóż, proponuję wam „Przewodnik do nauki Kabały”, opierający się w całości na pierwotnych źródłach. Te krótkie odpowiedzi zapoznają was z bazowymi faktami i pomogą odrzucić wymysły nagromadzone w ciągu tysiącleci.

Czym jest nauka Kabały?

Jeśli skoncentrować wszystkie książki do jednej zwięzłej frazy, to Kabała – jest to metoda odkrycia Wyższej siły, która zarządza naszym życiem.

„Cała nauka Kabały przeznaczona jest do poznania zarządzania wyższej woli: w jaki sposób stworzyła wszystkie stworzenia, czego od nich chce i jaki będzie koniec wszystkich cykli rozwoju świata”. Ramchal, „138 bram mądrości“

W swoich badaniach kabaliści odkryli, że rzeczywistość, w której żyjemy jest zarządzana przez system o nazwie „Natura” (הטבע) lub „Elokim” (אלֺהים). Wartość liczbowa (gematria) obu tych pojęć – to 86. Innymi słowy nie ma żadnej różnicy między terminami „Wyższa siła”, „Natura” i „Elokim”, „Stwórca”. Mowa tu o uniwersalnej sile, włączającej w siebie wszystkie inne siły natury, które już odkryliśmy lub odkryjemy w przyszłości.

Z tą siłą i systemem jej zarządzania rzeczywistością, pozwala zapoznać się Kabała. Po przestudiowaniu tego systemu, nauczymy się, jak zmienić swoje życie na lepsze. Dlatego Kabała zapewnia nam pełny zestaw narzędzi, pozwalających skutecznie rozwiązać bieżące problemy we wszystkich sferach, w tym gospodarki, zdrowia, edukacji, rodzinnych relacji, bezpieczeństwa, ekologii i innych.

Co jest zadaniem Kabały?

Zadaniem Kabały – jest sformować w narodzie Izraela i w całej ludzkości poprawny system pozytywnych wzajemnych relacji między ludźmi, pozwalający podnieść się do poziomu relacji opartych na „miłości do bliźniego, jak siebie samego”. Dzięki czemu podłączymy się do zarządzającego nami systemu i wywołamy jego odpowiednio pozytywny wpływ. Na tym polega nasza zdolność do zmiany życia na lepsze.

Jak powstała Kabała?

Kabała po raz pierwszy odkryła się w Starożytnym Babilonie około 3800 lat temu na tle społecznego kryzysu, który doprowadził społeczeństwo do bezprecedensowej, w tym czasie wzajemnej nienawiści między ludźmi. Babiloński kapłan Abraham zebrał z całego kraju podobnie myślących ludzi i nauczał ich zjednoczenia według zasady miłości do bliźniego. „Kochaj bliźniego swego jak siebie samego – to znaczy wszystko, czego życzyłbyś sobie od innych, czyń sam braciom swoim. To jest prawo ustanowione przez Abrahama i droga miłosierdzia, którą on szedł“. Rambam „Miszne Tora”

W taki sposób Kabała jest mądrością, która zjednoczyła idących za Abrahamem w jedną całość, podobnie do jedynej, jednolitej Natury. Od tego czasu miłość do bliźniego stała się wyższą wartością, ponieważ tylko z jej pomocą można zrównoważyć oddzielającą nas (od siebie) siłę – ludzki egoizm.

Z biegiem czasu grupa Abrahama stała się narodem Izraela. Słowo Izrael (ישר–אל – „bezpośrednio do Najwyższego”) oznacza dążenie do wyższej siły jedności, założonej w Naturze.

Dla kogo przeznaczona jest Kabała?

Dla każdego, kogo niepokoi pytanie o sensie życia. Nadaje się dla każdego, kto czuje potrzebę duchowego rozwoju, niezależnie od wieku, płci, religii i narodowości.

Czy istnieją jakieś wstępne warunki do studiowania Kabały?

Nie. Uczyć się może każdy, kto tego zechce.

„Tora została dana, aby uczyć się i nauczać, aby każdy poznał ją, od małych do dużych. W wielu książkach kabaliści także napominają w związku ze studiowaniem tej nauki, że każdy człowiek jest zobowiązany do jej studiowania.” Rabin Icchak Ben-Cwi Aszkenazi „Czystość świętości”

Czego dokładnie nie ma w Kabale

W autentycznej Kabale nie ma mistycyzmu, numerologii, amuletów. Nie ma magii i czarów, czerwonych nitek, święconej wody, kart tarota, astrologii itd.

„Kabała używa tylko tych nazw i terminów, które są realne i odzwierciedlają rzeczywistość. Takie jest niezmienne prawo wszystkich kabalistów: temu, co nie zostało osiągnięte, nie można dawać nazw i definicji.” Jehuda Aszlag (Baal HaSulam) „Istota nauki Kabały”

Kabała przedstawia sobą empiryczne badania naukowe, za pomocą których człowiek studiuje swoją egoistyczną naturę. Stosując tę naukę, on stopniowo nabywa właściwość obdarzania, czym jakościowo zmienia siebie i swoje postrzeganie świata.

Czym Kabała różni się od innych nauk?

„Gdzie kończy się nauka tradycyjnych naukowców, tam zaczyna się nauka Kabały”. Rabin Nachman z Bracławia, „Rozmowy rabina Nachmana”

Kabała – nauka o odkryciu Wyższej siły, pokazująca, jak wykorzystać ją dla swojego dobra. W przeciwieństwie do innych nauk, które badają poszczególne siły, działające w świecie, Kabała bada ogólną, uniwersalną siłę całego wszechświata, która stworzyła i napędza go, w tym także część ukrytą przed nami.

Kabała w istocie jest metodą, wyjaśniającą, w jaki sposób możemy się zmienić, aby upodobnić się do Wyższej siły – źródła dobra i obfitości. Tak stopniowo, w miarę wewnętrznych zmian, zbliżamy się do doskonałego i wiecznego stanu.

Kim jest kabalista?

Kabalista – to człowiek, który poprzez studiowanie Kabały osiągnął miłość do bliźniego i nabył właściwości Wyższej siły. Tym samym zjednoczył się z nią, odkrywając fundamentalne prawa natury. Teraz może pomóc innym na tej drodze.

„Kabała zawarta jest we wszystkich naukach i wszystkie nauki są zawarte w niej, i dlatego każdy prawdziwy kabalista posiada obszerną wiedzę we wszystkich naukach świata.” Jehuda Aszlag (Baal HaSulam), „Nauka Kabały i jej istota”

Czy Kabała związana jest z religią?

Od czasów Abrahama do zniszczenia Świątyni, naród Izraela przestrzegał ogólne przykazanie miłości do bliźniego, obejmujące 613 poszczególnych przykazań, które przedstawiają sobą naprawy popsutych relacji między ludźmi. Jednocześnie w pełnej zgodności z tymi naprawami, naród wykonywał również fizyczne działania, naturalnie wynikające z nich.

W wyniku upadku Świątyni naród Izraela „upadł” ze stopnia braterskiej miłości w bezprzyczynową nienawiść zaniedbując naprawę serca i skoncentrował się jedynie na materialnych działaniach – na 613 obyczajch.

„Wszystkie przykazania, zapisane w Torze lub przyjęte w celu naprawy przez praojców – chociaż większa część z nich wykonuje się działaniem lub słowami – są przeznaczone do naprawy serca.” Rabin Abraham ibn Ezra „Podstawa trwogi”

Żydowscy mędrcy powiedzieli: „Tora i przykazania dane są tylko po to, aby ocalić (zjednoczyć) nimi Izrael”.

A Baal HaSulam w artykule „Darowanie Tory” wyjaśnia: „… dopóki nie nabędzie drugiej natury, zdefiniowanej jako miłość do bliźniego – innymi słowy jednego przykazania „kochaj bliźniego swego jak siebie samego”, które jest ostatecznym celem Tory”.

Od czasu Ari (16 wiek) kabaliści ogłosili, że każdy człowiek może studiować Kabałę, poprawiając tym samym relacje między ludźmi. To jest naprawiać „zły początek” – 613 „popsutych”, egoistycznych pragnień, za pomocą „Tory” – specjalnej metody, która pozwala na budowanie społecznych zwiazków w oparciu o obdarzanie i wzajemną pomoc. Innymi słowy, pozwala doprowadzić się do podobieństwa do Natury i jej praw.

Dzisiaj Kabała jest dostępna dla każdego człowieka, świeckiego i religijnego, Żyda i nie-Żyda.

„Rozporządzenie z góry o zakazie otwartej nauki studiowania Kabały było rzeczywiście tylko przez określony czas. – do końca 1490 roku. Od tego czasu i dalej rozpoczęła się epoka ostatniego pokolenia, anulując to rozporządzenie, i dając zezwolenie na studiowanie Księgi Zohar. A od 1540 roku zajęcia tą nauką są uznawane za wyższe przeznaczenie dla wszystkich, dorosłych i dzieci”. Rabin Abraham Azulaj, „Przedmowa do książki „Słoneczne światło“

Co jest przyczyną sprzeciwienia się Kabale?

Ari, Baal Szem Tow i wszyscy wielcy kabaliści ostatnich 500 lat uważają, że świat zostanie skorygowany poprzez naukę Kabały i jej rozpowszechnianie w narodzie Izraela, poprzez który ona odkryje się na całym świecie. Przeciwnicy Kabały odwrotnie, twierdzą, że nie wolno jej studiować, dopóki nie przyjdzie Mesjasz.

Przez wiele lat trwa spór w tej sprawie między chasydami i „mitnagdim” (oponentami). Rozpoczęło się to w 18 wieku za czasów Baal Szem Towa. Jednak, mimo tej rozpalającej się od czas do czasu walki, mamy nadzieję, że kręgi, sprzeciwiające się studiowaniu Kabały, ujrzą swój gorzki błąd i zrozumieją przyczynę podziału narodu Izraela, która jest ukryta w samej jego osnowie.

Ponieważ „wszyscy wiemy, jak ważny jest powierzony człowiekowi obowiązek uczenia się prawdziwej nauki, to jest nauki Kabały i tajemnic Tory, jak wyjaśniono w pierwotnych źródłach. Dziwię się naszym współczesnym, wśród których przeciętni unikają studiowania prawdziwej nauki!” Rabin Baruch Ben-Abraham z Kosowa,“Osnowa pracy”

Kabała, zasada „miłości do bliźniego swego jak siebie samego” leży w podstawie narodu Izraela. Powstał on i wciąż żyje dzięki tej nauce. I cała jego istota, całe przeznaczenie jest w tym, żeby przekazać światu założoną w Kabale siłę jedności. Jak powiedział rav Abraham Izaak Kook:

„W narodzie Izraela panuje tajemnica jedności świata“. (Światła świętości)

„Przeznaczeniem narodu Izraela jest zjednoczyć cały świat w jedną rodzinę“. (Szepcz mi tajemnicę Stwórcy)

Dlaczego jest to teraz aktualne?

Egoistyczna natura pobudziła ludzkość do stworzenia takich systemów podtrzymywania życia i interakcji społecznej, które opierają się na wzajemnej eksploatacji i popierają wzajemny wyzysk.

Jeśli do tej pory ten system można było nazwać progresywnym, to w naszych czasach przekształca się on w ciężar i przeszkodę na drodze. Pomimo kolosalnego technicznego postępu, praktycznie wszystkie sfery naszego życia zostały poddane kryzysowi, który nie chce się zakończyć. Gospodarka nieustannie gorączkuje, czasami katastroficznie. Kultura w jej tradycyjnym pojęciu, na oczach przechodzi agonię. Edukacja wyjaławia się i zamiast kompleksowego obrazu świata pokazuje jego nędzną interpretację. Instytucja rodziny rozpada się, sytuacja ekologiczna na planecie jest całkowicie niezrównoważona i wisi nad nami jak miecz Damoklesa.

Doszliśmy do punktu, w którym tradycyjne podejście po prostu nie działa – ono grozi nam zniszczeniem. Natura popycha ludzkość do zmian, do nowego spojrzenia na to, co się dzieje. Nie możemy pozwolić sobie na to, aby w dalszym ciągu używać egoizmu, jako stymulatora rozwoju. Aby uniknąć wstrząsów, musimy uczyć się praw Natury i nauczyć się żyć z nią w harmonii – „jak jeden człowiek z jednym sercem”. To właśnie będzie gwarancją pomyślności.

„Wielkie nieszczęścia występujące między ludźmi, wynikają z niewiedzy. Jeśli człowiek posiadałby wiedzę na prawdziwie ludzkim poziomie, to to zatrzymałoby wszelkie szkody, wyrządzane sobie i innym. Bo dzięki znajomości prawdy znika wrogość i nienawiść i ludzie przestają się krzywdzić wzajemnie. ” Rambam „Przewodnik błądzących”

Na czym polega szczególna rola narodu Żydowskiego?

Na podstawie zasady wzajemnego obdarzania, Abraham zebrał grupę kabalistów, która wieki później stała się narodem Izraela. Na przestrzeni całej historii miłość do bliźniego, była kluczem do jego sukcesu. Dopóki podtrzymywaliśmy jedność między nami, naród był duchowo silny i mocno stał na nogach. A kiedy straciliśmy swoją osnowę, rozdzielenie pozbawiło nas miejsca na mapie ludzkości.

„We wszystkich swoich pismach, kabaliści wskazują na bezpośredni związek między realizacją naszej duchowej roli i losem narodu, a także ludzkości, jako całości. Pozytywne i negatywne zjawiska, na które ona napotyka, zależą od nas. Nieszczęścia przychodzą na świat tylko z powodu narodu Izraela”. Talmud

Cała ludzkość zjednoczona jest w jednej sieci. A narodowi Izraela przypisana jest rola być „światłem dla narodów” – dać przykład dobrego połączenia, umiejętności przezwyciężania niezgody i sprzeczności. Jedność między nami zrównoważy egoistyczne siły dośrodkowe i uzdrowi ogólnoludzki system, jako całość. Dobry przykład przyciągnie innych na tą samą drogę i uczyni nas źródłem powszechnego zjednoczenia, opartego już nie na korzyści, jak wcześniej.

Kabała twierdzi: naród Izraela jest winny przed światem, jest odpowiedzialny za niego. Musimy stosować zasadę „Miłości do bliźniego” jako środek wzniesienia nad problemami spowodowanymi przez ludzką naturę. I to jest jedyna rzecz, za pomocą której jesteśmy w stanie doprowadzić nasze relacje do równowagi i wznieść całą ludzkość na szczyt doskonałości i szczęścia.

„Kiedy ludzkość osiągnie swój cel poprzez miłość do bliźniego, wszyscy ludzie na świecie połączą się w jedną całość, w jedno serce. I dopiero wtedy w całej swej wysokości odkryje się szczęście, oczekujące ludzkość.” Baal HaSulam „Wolna wola”

Gdzie jest wolna wola?

Kabaliści stale ujawniali możliwości człowieka do niezależnego działania, według własnego wolnego wyboru. Rav Jehuda Aszlag (Baal HaSulam) poświęcił temu obszerny artykuł, który jest nazywany „Wolna wola”. Jego podstawowa myśl jest następująca: jedyny prawdziwy wybór człowieka – to wybór otoczenia.

„Człowiek jest wolny pod względem wyboru dobrego środowiska – takiego jak książki i nauczyciele, którzy ukształtują w nim dobre intencje. A jeśli tego nie zrobi, to będzie gotów wejść w dowolne przypadkowe środowisko i z pewnością popadnie w złe otoczenie”.

Co w takim razie przedstawia sobą „dobre środowisko”? Ono jest jak matka, troszcząca się o dzieci i pokazująca im przykłady bezinteresownej miłości. Dobre środowisko otacza człowieka miłością i pokazuje, w jaki sposób powinien działać, aby być integralną częścią ogólnej harmonii. Ale nie dziecinne, żeby nie wpaść w idealizm i iluzje, a dojrzałe i świadome. Wtedy człowiek z lekkością odkłada na bok swój małostkowy egoizm, zamieniając go na obdarzanie i miłość.

Jak znaleźć takie środowisko? Czy w ogóle ono istnieje, czy może musimy je stworzyć? Baal HaSulam pisze:

„Stwórca kładzie rękę człowieka na dobry los, dając mu przyjemność i rozkosz w życiu pełnym cierpienia i męki, oraz pozbawionym wszelkiego rodzaju treści. A wybór człowieka jest taki, aby wzmacniać się w środowisku.”

W ten sposób swobodny wybór – nie jest to jedno krótkie szarpnięcie, nie jedyna decyzja, a obowiązek, który należy stale realizować.

Kto przykłada w swoim życiu wysiłki, za każdym razem wybierając lepsze środowisko, ten jest godny pochwały i nagrody. Nie za dobre uczynki i myśli, nieuniknione i nie spowodowane przez wybór z jego strony, a za to, że starał się znaleźć dobre środowisko, prowadzące go do podobnych myśli i czynów.

Nauka Kabały jest głównym osiągnięciem narodu żydowskiego, które on niósł przez tysiąclecia. Ona nie jest tylko po porostu naszą szansą, ona – to naturalny rezultat przebytej drogi i gwarancja naszej dobrej przyszłości. Naród Izraela jest zdolny na więcej i zasługuje na coś lepszego. Raczej zasłuży, jeśli zadba o dobre środowisko dla siebie i innych.