„Kabała” w języku hebrajskim oznacza „otrzymywanie”, tj. nabycie szczególnej wiedzy na temat przyczyny wszystkich wydarzeń na świecie. W naszych czasach ta wiedza jest dostępna dla każdego, ale kiedyś była tajna. Mądrość ta powstała na terytorium Mezopotamii około czterech tysięcy lat temu w okresie babilońskim. Założyciel kabały, jeden z mieszkańców starożytnego miasta Ur chaldejskiego, Abraham odkrył możliwość objawienia tego obszaru rzeczywistości, który jest niedostępny człowiekowi w jego percepcji poprzez pięć fizycznych zmysłów. Abrahamowi udało się opanować tę metodykę i zebrał grupę uczniów-zwolenników, którym przekazał swój sposób osiągnięcia ukrytej przed nami rzeczywistości. Od tamtego czasu ta tajna wiedza była przekazywana z pokolenia na pokolenie przez bardzo małą, ograniczoną liczbę zwolenników.