Слушнав 1948

Ромемут (Величење/Возвишување) на Создателот значи дека треба да се бара сила од Создателот, да се оди над разумот. Постојат две толкувања за величењето на Создателот:

* Да не биде исполнет со знаење, интелект, со кој може да си даде одговор на своите прашањата. Тука, се бара Создателот да му даде оговор на прашањата. Тоа се нарекува Ромемут, бидејќи целокупната мудрост доаѓа од Вишото, а не од човекот, што значи, може сам да ги одговори своите прашања.

Она на што некој може да одговори, се смета дека го одговара со надворешниот ум. Што значи, желбата за примање разбира дека е вредно со труд да се придржува на Тора и Митцвот. Меѓутоа, ако над разумот го присили да работи, тоа се нарекува „спротивно на мислењето на желбата да прима".

* Величење на Создателот значи, дека станува зависен од Создателот, да му подари желби.

Затоа:
1. Треба да оди над разумот. Така, гледа дека е празен, и последично станува зависен од Создателот.
2. Само Создателот може да му даде сила да оди над разум. Со други зборови, тоа што Создателот го дава се нарекува „Ромемут на Создателот", или Величење на Создателот.

Следна статија бр. 15 „Што значи „други богови“ во работата“