Речено е: „Трепери пред својот рав како пред Небото“. Тогаш во кој степен тој човек ќе ја осознава величината на Создателот? Осознавањето на величината на Создателот не може да биде надминато од величината на равот. Со ова се гордеел Рижнер, велејќи дека се удостоил со повисоко ниво од сите мудреци од неговото поколение, затоа што се здобил со поголема верба од сите негови современици. Неопходно е да се знае дека вербата не се добива со прашање, бидејќи таква верба можат да добијат и шестгодишни деца, туку со чувствувањето на величината и силата, како и возвишувањето на душата со мудроста од мудреците, кои пак, ја добиле од Создателот. Како што зборував и објаснував, голема е таа работа, затоа што тоа е најголемиот екран во работата кој се наоѓа во Ерец Израел, бидејќи овде владее нечистата сила „клипат Кнаан“ и секој е ништожен како прашината на земјата, но останатите се уште пониски и од прашината, а неговиот рав е како и самиот тој. Со литературен израз, ова може да се каже за напишаното: „Би Ме оставиле Мене и би ја исполнувале Мојата Тора“, односно се фалат со величината, без оглед на тоа што „не можеме Јас и тој да живееме на едно место“. Но, „исполнувајте ја Мојата Тора“ – значи ако би биле приврзани кон вистинскиот праведник со вистинска верба во мудреците, тогаш има надеж дека праведникот ќе ги врати кон Изворот и дека ќе превладаат нивните заслуги на страната на Создателот. Но, може да се случи од нивната кроткост и ништожност да не Го остават Создателот, ако нема вистински праведник кој би можел да ги насочи кон Тора, кон молитва, да го засили нивното место во Тора и мудроста.

Речено е: „Забрането е да се дава ќерката за обичен човек“, па затоа постепено се сушат како суви коски. А како може да им се помогне? Само ако се шири реченото од време на време, додека не обратат внимание на тоа. Речено е: „И го постави Моше (Мојсеј) шаторот свој... итн.“ – што значи тоа што го поставил својот шатор подалеку од логорот на народот. Глупавите сметаат дека направил така за да ги скрие своите извори на мудроста како последица од грев. Во никој случај не треба ни да се помисли тоа, бидејќи после гревот тие имаат потреба од изворот на Тора илјада пати повеќе отколку порано. Мудреците не рекле напразно: „Ако не погрешеше Израел, би ја добиле само Тора и книгата на Јошуа“, односно токму за да ги открие изворите на Вишата мудрост, Моше го поставил својот шатор надвор од логорот на народот, затоа што од оттаму се појавил стремежот да дојдат кај него во шаторот, бидејќи го почувствувале неговиот недостиг. Порано, кога Моше бил меѓу нив, не чувствувале потреба од него, како што е речено: „Оној, кој има парче леб во торбата, се разликува од оној кој нема“. А сега се удостоиле да се соединат со неговата душа, па затоа се удостоиле да ги нарекуваат „поколение на оние кои знаат“.

Јас веќе зборував и го напоменував ова на предавањето на Шавуот пред моето заминување од кај вас. Речено е: „Сличен како елен, пријателу мој, како елен кој, кога се оддалечува, ја врти главата назад“, кога заради немањето можност да го видиме ликот, преоѓаме кон средството да го вртиме ликот назадечки. За ова е речено: „Создателот, кога се оддалечува од човекот, го врти ликот Свој назад“. Од чувството на оддалечување, од обратната страна и од неможноста да се почувствува лицето, се засилуваат стремежите толку многу, што обратната страна изгледа како лице, како таблиците со заповедите, изрезбани од двете страни. Веќе дојде време да се обрати внимание на ова.

Јехуда Лајб