24-ти февруари 1955год.

До мојот пријател,

Го прочитав твоето писмо, после Шабат неделава, и ми причинува задоволство твојата потреба да ги објасниш состојбите што се случуваат, во времето од едно писмо до друго писмо. Секако, Создателот ќе ти ги отвори очите со својот закон. Моето видување на тоа е дека треба да правиш нешто повеќе во љубов кон пријателите. Невозможно е да се достигне трајна љубов, освен преку Двекут (соединување), што значи дека двајцата се спојувате во многу тесна врска. А тоа може да се случи само ако се потрудите да ја „соблечете“ облеката во која е сместена внатрешната душа – облеката наречена „љубов за себе, самоњубие“ – бидејќи само таа облека ги раздвојува двете точки. Но ако тргнеме на правиот пат, двете точки, кои се очитуваат како две линии кои се порекнуваат една со друга, стануваат средна линија, која ги содржи двете линии заедно. А кога ќе почувствувате дека сте во војна, секој од вас ќе знае и почувствува дека му треба помош од пријателот, и дека без него, и твојата сила ќе спласне. Тогаш, кога ќе сфатите дека морате да си го спасите својот живот, секој од вас ќе заборави дека има тело кое мора да го одржи, и двајцата ќе бидете врзани со мислата како да го искористите непријателот. Затоа, побрзај, и вистината ќе го покаже својот пат и сигурно ќе успееш. И продолжи да се допишуваш.

Барух Шалом ХаЛеви Ашлаг