Слушнав во 1945 г.

Речено е: „Чувајте ги душите свои“. Се мисли на тоа да се чува својата духовна душа, додека животинската душа нема потреба да се чува, бидејќи човекот самиот се грижи за неа, без никакви упатства од Тора. Заповедта (еден од 620-те закони на универзумот) во основа се појавува кога човекот ја исполнува токму затоа што така му е наредено, но ако би немало наредба, тогаш тој не би го правел тоа. Значи, тоа дејствие го извршува само заради заповедта.

Затоа, кога човекот ја исполнува Заповедта, тој треба да погледне, но дали не би го извршил тоа дејствие без заповед?

Тогаш тој треба внимателно да провери и да најде нешто, за што би можел да каже дека го извршува тоа дејствие само затоа што постои заповед одозгора. Во таков случај неговото дејствие го осветлува Светлината на заповедта, односно со помош на заповедта се прочистува садот кое може да го исполни Вишата Светлина. Затоа основната грижа е да се чува духовната душа.

Следна статија бр. „Отсекување на крајните делови“