„Да немаш голем или мал камен во џебот свој“ (Дварим 25). Камен (евен) се нарекува вербата (како камен за мерење), која е со мала тежина и својство над знаењата, разумот. Но, наместо тоа, кажи дека имаш голем камен, односно разум, затоа што сè што посакуваш повеќе не е како она што го посакува целиот свет и дека имаш тврда, разумна основа (гадлут), а не мала состојба (катнут), која не бара никаква основа и целосен камен.

Каменот треба да биде мал, но целосен, за да можеш да ја исполнуваш Тора и заповедите врз основа на мал камен. Само тогаш тој се нарекува цел, совршен камен. Но, ако каменот е мал и ти овозможува да извршуваш само мали дејствија (катнут), тогаш не се нарекува целосен (совршен) камен.

„Двојната мерка: голема или мала“ означува дека ако тој има мала основа, тогаш и себеси се чувствува мал, а кога има голем камен, голема основа, се чувствува голем. Целосна (совршена) мерка има кога човекот го достигнува личното управување на Создателот.