Слушнав во 1938 г.

За таблите на кои биле врежани заповедите е речено: не читај „врежани“ (харут), туку читај „слобода“ (херут). Значи, со врежувањето на десетте заповеди човекот добива слобода, како што е речено: „Запиши на срцето твое“.

Запишувањето се изведува со црни мастила. Секогаш кога човекот пишува, тој решава на кој начин ќе постапи, а потоа се разочарува од својата одлука и се враќа кон минатото, што е слично на бришење на напишаното. Затоа е неопходно секој пат да пишува повторно, сè додека не биде врежано во срцето и кога повеќе нема да може да го избрише напишаното.

Тогаш веднаш се удостојува со слобода. Врежаното во срцето претставува кли за добивање слобода и според тоа колкав е степенот на напишаното, врежаното на срцето, тој заслужува и толкаво ослободување затоа што основата на садот (кли) е празно место. Затоа е речено: „Срцето мое е огорчено во мене“ (Псалм 109). Тогаш се ослободува од „Ангелот на смртта“, од егоистичките намери бидејќи немоќта и ништожноста всушност се нечистата сила. Таа треба целосно да спознае и да се вложуваат напори за да се надвладее, додека Создателот не му помогне на човекот.