Препишано од записите на мојот татко и Учител

После секоја нова месечина треба да се чека седум цели денови и дури потоа може да се благослови месечината. Покрај тоа, мора да биде на крајот од Сабота. Исто така, не треба да ја благословуваме месечината, како што обично се прави, ако крајот на Сабота се падне на средина од седумте дена, а не треба ни да одбројуваме седум цели денови и да не го дочекаме крајот на Сабота. Не, овие две барања задолжително мора да се исполнат.

Работата е што духовниот корен на Месечианта е малхут, наречена „седма“, што значи „Бидејќи во мене е Тој“. Кога се исполнува Саботата од шесте работни денови, наречени „Тој“, Сабота вели: „Во мене е Тој“. „Тој“ е Сонцето, а „во мене“ е Месечината која се исполнува со светлината од Сонцето, затоа што самата таа не е извор на светлина.

Но, Месечината има две особености, наречени Сабота и Месец. Месечината е Малхут која е составена од четири дела: Хохма, Бина, Тиферет, Малхут. Првите три дела – Хохма, Бина и Тиферет одговараат на Сабота, односно на трите саботни трпези, на кои се мисли во Тора со трипати повторениот збор „денес“, на овој ден (сите три трпези се нарекуваат дневни), а четвртиот дел Малхут (Малхут во Малхут) одговара на крајот на Сабота или на месецот. Тој не е вклучен во саботниот ден (на тој ден) затоа што тоа веќе е ноќ.

Но, зарем првата трпеза на Сабота не се изведува ноќе? Зошто во Тора за неа е речено: „на тој ден“ и зошто се нарекува дневна? Затоа што ноќта на Сабота е „еден ден, познат на Создателот и тоа не е ден и не е ноќ, но вечерта има Светлина“. Како и да е, крајот од Сабота сè уште е темница и отсуствува Светлината. Затоа има совет од мудреците да се остави трпезата на крајот од Сабота за се изврши поправање на таа ноќ и темнината, кои останале без поправање. Ова е наречено „Мелаве малка“ (Придружба на Царицата).

Оваа трпеза одговара на духовното поправање кое дава сили за постоење на „коската луз“ (ецем луз), четвртиот дел од Малхут, која не може да прима од трите саботни трпези. Но, добивајќи сила од духовното дејствие, наречено „Придружба на Царицата“, четвртиот дел од Малхут се поправа со дејствието наречено „Благослов на месецот“. На тој начин „Израел ги осветуваат времињата“, односно го поправаат остатокот од Сабота кој не се исполнува од саботните трпези.

Дури и Великиот Коен, Првосвештеникот, кој има Виша светост, мора да внимава да не се осквернави од врската со мртвите, дури и од своите роднини. На него му се дава вакво предупредување: „И со допирот со најблискиот роднина (истиот збор како и „остаток“ од Сабота) ќе се осквернавиш“. Работата е што Сабота е изворот на целата Виша светост. А бидејќи „ецем луз“, четвртиот дел од Малхут, наречен „остаток“ од Сабота, не се поправа со помош на саботните трпези, тогаш дури ни Првосвештеникот не може да се осквернави себеси со него.

Во ова е суштината на поправањето со дејствието „Благослов на новата Месечина“, иако тоа произлегува од Сабота. Затоа Моше не можел да ја благослови новата Месечина додека Создателот не му ја покажал сличноста со огнената монета и не му рекол: „Еве, ваква Месечина благословувај“. Моше се збунил бидејќи целата негова сила е од Сабота, од причина што Тора била дадена во Сабота. Затоа тој не нашол сила од сите Светлини на Тора, за да може да изврши поправање на овој „остаток“, четвртиот дел во Малхут – бидејќи тој не се храни од саботните трпези. Затоа Моше не можел да ја благослови Месечината.

И што сторил Создателот? Внатре во Месечинта направил уште една форма внатре во формата, слично како огнена монета. Отпечатокот на формата од едната нејзина страна не е ист како другата страна. Како што рекле мудреците за монетата на Прататкото Авраам, дека на едната страна имало отпечаток на стар маж и стара жена, што ги означува Бхина Бет и својството на милосрдието, а на втората страна имало младо момче и девојка, што го означува четвртиот дел – Бхина Далет, односно строгиот суд и ограничувањата, како што е речено: „И не ја позна ниеден маж“ (Берешит). Овие две форми на својствата Бина и Малхут заеднички учествуваат во поправањето на Малхут.

Кога Создателот сака да го продолжи поправањето таму со Светлината на Сабота и благодарение на работата на праведниците, тогаш им го покажува истото својство кое излегува од првите три дела на Малхут, наречено Бхина Бет, кое праведниците може да го благословуваат со Светлината на Сабота.