51. Знајте дека покајанието и прочистувањето не можат да се прифатат освен ако не се сосема трајни, дека човекот веќе нема да се врати на лудоста, како што е напишано: „Кога доаѓа до Тешува (покајание)? Кога Тој што ги знае сите тајни ќе посведочи дека човекот веќе нема да се врати на лудоста.“ Така, како што рековме, ако некој го прочисти неподвижниот дел од својата желба за примање, ќе биде награден со Парцуф на Нефеш од Асија, и се воздигнува и ја облекува Сефира на Малхут во Асија. Тоа значи дека секако ќе му биде дадено трајно прочистување на неподвижниот дел, така што нема да се врати на лудоста. И тогаш ќе може да се воздигне до духовниот свет на Асија, бидејќи дефинитивно ќе ја има чистотата и истоветноста на обликот со тој свет.
Но што се однесува до останатите степени, кои како што рековме се Руах, Нешама, Хаја, и Јехида на Асија, во согласност со нив, човек треба да ги прочисти вегетатитвниот, животинскиот, и говорниот дел на својата волја за примање, за да се облечат и да ги примат тие Светлини. Сепак, чистотата не мора да биде трајна, „додека Тој кој ги знае сите тајни не потврди дека овој нема пак да и се врати на лудоста.“ Така е бидејќи сиот свет Асија, со своите Сефирот КаХаБ ТМ, е всушност само Малхут, кој се однесува само на прочистувањето на неподвижното. А петте Сефирот се само петте делови на Малхут.
Бидејќи е веќе награден со прочистување на неподвижниот дел од желбата за примање, тој веќе има истоветен облик со сиот свет Асија. Но бидејќи секоја Сефира во светот Асија прима од соодветното разлучение во световите над неа, така Сефира Тиферет од Асија прима од светот на Јецира, која е целата Тиферет и Светлината на Руах. А Сефира на Бина на Асија прима од светот на Брија, која е целата Нешама. Сефира на Хохма од Асија прима од светот на Ацилут, кој е целиот Хохма и Светлината на Хаја.
Така, иако трајно го прочистил само неподвижниот дел, ако ги прочистил преостанатите три дела од својата желба за примање, дури и ако не трајно, може да ги прими Руах, Нешама, и Хаја од Тиферет, Бина, и Хохма од Асија, иако тоа не е трајно. Тоа е затоа што кога некој ќе се разбуди од трите дела на неговата желба за примање, тој веднаш ги губи тие светила.
52. Откако трајно ќе го прочисти вегетативниот дел на својата волја за примање, тој трајно се издигнува во светот на Јецира, каде го достигува трајниот степен Руах. Таму тој може да ги достигне и светлата на Нешама и Хаја од Сефирот Бина и Хохма што се таму, кои се сметаат за Нешама и Хаја од Руах, дури и пред да му биде дадено трајното прочистување на животинскиот и говорниот дел, како што видовме во светот Асија. Сепак, тоа не е трајно, бидејќи откако трајно ќе го прочисти вегетативниот дел од својата волја за примање, тој веќе има истоветен облик со целиот свет на Јецира, до највисокиот степен, како што пишува за светот на Асија.
53. Откако ќе го прочисти животинскиот дел од својата волја за примање, и ќе ја претвори во волја за давање, „додека Тој кој ги знае сите тајни не посведочи дека човекот нема веќе да се врати на лудоста“, тој веќе има истоветност на обликот со светот Брија. И ќе се воздигне таму и ја добива трајната Светлина на Нешама. А преку прочистувањето на говорниот дел од своето тело, може да се издигне до Сефира на Хохма и таму да ја добие Светлината на Хаја, иако уште трајно не го прочистил, како со Јецира и Асија. Но Светлината не свети трајно за него.
54. Кога некој ќе биде награден со трајно прочистување на говорниот дел во својата волја за примање, добива истоветност на обликот со светот Ацилут, и таму се издигнува и трајно ја добива Светлината на Хаја. А кога е понатаму награден, ја добива Светлината на Ајн Соф, а Светлината на Јехида се облекува во Светлината на Хаја, и тука веќе нема што да се додаде.
55. Така, разјаснивме тоа што прашавме, „Што ќе му се на човекот сите Виши Светови, што ги создал Создателот за него? Каква потреба има човекот од нив?“ Сега ќе видите дека човек не може да му донесе задоволство на својот Создател, ако нема помош од овие светови, бидејќи ги достигнува Светлините и степените на душата, т.е. НаРаНХаЈ, според чистотата на својата желба за примање. А со секој нареден степен, Светлините на тој степен му помагаат во неговото прочистување. Така тој се издигнува во степени додека не стигне до крајната цел во Мислата на Создавањето (точка 33). Во Зохарот (Ноа, точка 63), пишува за стихот: „Тој кој доаѓа да се прочисти добива помош.“ Прашува. „Каква помош?“ и одговара дека помошта е светата душа која што ја добива. Бидејќи е невозможно да се достигне саканото прочистување на Мислата на Создавањето, освен преку помош од сите НаРаНХаЈ степени на душата.
56. Треба да знаете дека сите НаРаНХаЈ за кои зборувавме досега се петте делови, на кои е поделена целата реалност. Навистина, сè што е во целината постои дури и во најмалиот елемент на реалноста. На пример, дури и во неподвижниот дел од духовната Асија, има пет разлученија на НаРаНХаЈ да се достигнат, кои се поврзани со петте општи разлученија на НаРаНХаЈ.
Затоа, невозможно е да се достигне макар „неподвижното свето“ од Асија освен преку четирите дела на работата. Нема човек од Израел кој може да најде изговор да не се занимава со сите нив, според својот статус. А треба смислено да се занимава со Тора и Мицвот, за да го добие нивото Руах за неговиот статус. Во согласност со истиот, треба да се занимава со тајните на Тора, за да го добие нивото Нешама. Истото важи за Тамим (вкусовите) на Мицвот, бидејќи без нив е невозможно да се доврши макар најмалата Светлина во Кедуша (Светост).
57. Сега можете да ја сфатите сушата и мракот што нè снајдоа во оваа генерација, какви што немаме видено досега. Тоа е затоа што оние кои што го обожуваа Создателот ги напуштија тајните на Тора. Рамбам веќе има речено во врска со тоа дека ако колона од илјада слепци оди по пат, и ако има барем еден меѓу нив што гледа, сигурно ќе тргнат по вистинскиот пат и нема да паѓаат во јами и пречки, бидејќи го следат оној кој што гледа и ги води. Но ако нема таква личност, сигурно ќе се сопнуваат на секоја пречка на патот, и ќе завршат в ендек.
Таков е проблемот пред нас. Ако обожувателите на Создателот барем малку се занимаваа со внатрешноста на Тора и добиеја Една Единствена Светлиан од Ајн Соф, целата генерација ќе ги следеше. Секој ќе беше сигурен во својот пат, дека нема да паднат. Но ако дури ни слугите на Создателот се имаат оддалечено од оваа мудрост, не е чудо што целата генерација паѓа заради нив. А поради мојата голема жал не можам подетално да зборувам за тоа!
58. Навистина, јас ја знам причината: тоа е претежно затоа што вербата, општо земено, опадна, особено вербата во светите луѓе, мудреците на сите генерации. Кабалистичките книги и Зохар се полни со телесни сказни. Затоа луѓето се плашат дека ќе изгубат повеќе одошто ќе добијат, бидејќи лесно би можеле да не успеат да го избегнат материјализирањето. И тоа е она што ме натера да составам доволно толкување на писанијата на Ари, а сега и за Светиот Зохар. Сега сосема ја отстранив таа грижа, бидејќи очигледно го објаснив и докажав духовното значење на сè, дека е апстрактно и без никаков телесен изглед, над просторот и времето, како што ќе видат читателите, со цел да му дозволи на сиот Израел да го проучува Зохар и да се стопли со неговата света Светлина.
Тој коментар го нареков Сулам (Скала), за да покажам дека целта на мојот коментар е како улогата на секоја скала: ако таванот ви е преполн со богатство, сè што ви треба е скала за да стигнете до него. А тогаш, сета раскош на светот ќе биде во вашите раце. Но скалата не е цел самата по себе, бидејќи ако застанете на скалилата и не се качите до таванот, нема да ја достигнете вашата цел. Така е и со мојот коментар кон Зохар, бидејќи уште не е создаден начин целосно да се разјаснат овие најдлабоки зборови. Но сепак, со мојот коментар, имам направено пат и влез за секого да се издигне и да навлезе во книгата и да ја анализира самата Книга Зохар, бидејќи само тогаш мојата цел со овој коментар ќе биде постигната.
59. Секој кој што ги знае деталите на светата Книга Зохар, т.е. оној кој разбира што е напишано во него, едногласно се согласуваат дека светата Книга е напишана од светиот Тана (мудрец) Раби Шимон Бар Јохај. Само некои од оние кои што се далеку од оваа мудрост се сомневаат во ова педигре и знаат да кажат, ослонувајќи се врз измислени приказни на противници на оваа мудрост, дека нејзиниот автор е кабалистот Раби Моше Де Леон, или други негови современици.
60. Што се однесува до мене, од денот кога преку Светлината на Создателот ми беше даден увид во оваа света книга, не ми паднало на ум да се сомневам во нејзиното потекло, од проста причина што содржината на книгата ми ја става в срце заслужноста на Тана Рашби (Раби Шимон Бар Јохај - Рашби) многу повеќе од сите други мудреци. Ако требало јасно да видам дека авторот е некое друго име, како пр. Раби Моше Де Леон, тогаш ќе ја славев неговата заслуга повеќе од сите други мудреци, меѓу нив и на Рашби.
Навистина, судејќи по длабочината на мудроста во книгата, да видев јасно дека писателот е еден од 48-те пророци, ќе сметав дека е многу поприфатлива отколку да ја поврзам со еден од мудреците. Уште повеќе, да откриев дека самиот Мојсеј ја примил од Создателот - лично на планината Синај, тогаш умот навистина ќе ми беше мирен, бидејќи таков состав завреднува таков автор. Затоа, бидејќи сум благословен да напишам толкување кое на секој што го испитува му овозможува некакво разбирање на напишаното во книгата, мислам дека сум сосема ослободен од натамошни напори во таа насока, бидејќи секој што се разбира од Зохар нема да се задоволи со никој помал од Тана Рашби како негов автор.
