Има три услови на молитвата:

1. Да се верува дека Создателот може да го спаси човекот, без оглед на тоа што тој има најлоши својства, навики и пречки од било кој во неговото поколение, бидејќи „Зарем раката на Создателот е куса за да го спаси?“ и зарем господарот нема да го спаси својот верен слуга?;

2. Сè што можел, направил, а сепак спасот не дошол;

3. Ако Создателот не го спаси, тогаш смртта е подобра од таквиот живот. Молитвата доаѓа од чувството на загуба во срцето: колку е посилно чувството на недостаток на посакуваното, толку е посилна неговата молитва. Оној кој моли за излишни работи се разликува од осудениот на смрт, кој чека извршување на казната, кој веќе е заклучен во синџири и секој миг се моли за спас. Тој нема да заспие или да задреме, туку неуморно се моли за спас на својата душа.